Str 166

podstawie analizy wykresów wahań stanów wody dla obu wodowskazów. Z wykresów tych wybiera się tzw. stany korespondujące. Najczęściej są to stany najwyższe i stany najniższe z danego okresu, jak również stany, które się ustaliły i nie zmieniają w ciągu kilku dni. Stany te nanosi się następnie na wykres i np. metodą najmniejszych kwadratów określa równanie liniowej zależności stanów. Na rysunku 12.3 przedstawiono związek dwóch wodowskazów Jarosław-Leżachów opracowany na podstawie stanów korespondujących z 1956 roku. Wykres związku wodowskazów może mieć postać krzywej lub prostej łamanej, zwłaszcza gdy stany korespondujące objęły więcej niż jedną strefę stanów. Krzywa związku wodowskazów służy do prognozowania stanów wody na niższym wodowskazie, kontroli poprawności obserwacji i uzupełniania brakujących pomiarów, jeśli z pewnych powodów nie zostały one wykonane.

W przypadku, gdy między posterunkami wodowskazowymi występuje większy dopływ, należy ustalić związek trzech wodowskazów, włączając dodatkowo wodowskaz na dopływie. Spełnia on tę samą rolę co związek dwóch wodowskazów.

12.3. KRZYWA KONSUMCYJNA

Krzywa konsumcyjna, zwana również krzywą przepływu, wyraża zależność między stanem wody a przepływem w danym profilu rzeki. Pozwala ona na określenie codziennych przepływów na podstawie obserwacji stanów wody w danym przekroju. Krzywą tę sporządza się na podstawie pomiarów przepływów. Ma ona zwykle kształt wypukły i jest opisywana równaniem paraboli w postaci:

Q = a + bH + cH² lub

Q = a(H + P)"

gdzie: Q - przepływ wody [m³/s],

H — stan wody [cm],

a, b, c, a, P, n — współczynniki.

W tablicy 12.3 zestawiono wyniki pomiarów przepływów dla przekroju Poznań na rzece Warcie z okresu 1953-1958 i na ich podstawie sporządzono krzywą konsumcyjną — rys. 12.4.

Przy dużej zmienności stanów wody, aby umożliwić prawidłowe odczytywanie z krzywej wartości przepływów przy dowolnych stanach, sporządza się krzywą konsumcyjną w postaci 2 (3) krzywych z oddzielnymi skalami przepływów, tak jak to pokazano na rys. 12.4.

166