STR11 BMP

RYNEK BUDOWLANY

wek stosuje się gotowe, szybko-twardniejące spoiwa uzupełniane podczas mieszania kruszywem o granulacji 0-8 mm. Bezpośrednim podłożem pod te wylewki są papy i folie przeciwwilgociowe, izolacyjne płyty styropianowe lub z wełny mineralnej, pianki polietylenowe do izolacji akustycznej. Ich wytrzymałość na naciski powierzchniowe musi uwzględniać przewidywane obciążenia podłogi, gdyż jastrych nie pełni funkcji przegrody konstrukcyjnej, a jedynie jest warstwą dociskową i wyrównującą. Ułożenie wzdłuz ścian przekładek dystansowych z elastycznego materiału zapewnia oddzielenie płyty podłogowej od konstrukcji budynku i zapobiega rozprzestrzenianiu się dźwięków uderzeniowych (materiałowych) po całym obiekcie.

Tak wykonany jastrych „pływający" może stanowić gotowe podłoże pod większość rodzajów pokryć podłogowych. Jednak przed ułożeniem wykładzin rulonowych lub płytkowych z PCV powinna być wylana dodatkowa, cienka warstwa wygładzającą z samorozlewnej zaprawy. Również w razie konieczności wyrównania poziomów podłogi w sąsiednich pomieszczenia należy zastosować taką wylewkę. W obu tych przypadkach należy również zachować izolację dystansową dodatkowych warstw od ścian budynku.

Na ogrzewaniu podłogowym

Podstawowe ogrzewanie pomieszczeń umieszczone w podłodze lub uzyskanie tzw. efektu ciepłej podłogi w łazience lub kuchni staje się coraz popularniejsze. Umieszczenie podpodłogowej instalacji grzewczej zaburza nieco tradycyjny harmonogram robót budowlanych, gdyż przy ich wykonywaniu konieczna jest współpraca ekipy instalacyjnej i wykończeniowej. Są jednak firmy wyspecjalizowane w tego typu instalacjach i samodzielnie wykonują pełny zakres robót.

Typowy układ warstw podłogowych przy instalacji wodnego ogrzewania składa się z folii izolacyjnej rozłożonej na podłożu wyjściowym, izolacji cieplnej ze styropianu odmiany co najmniej FS 20, ewentualnie pokrytej folią aluminiową. Sposób mocowania rur grzejnych i ich rozmieszczenie zależą od przyjętego systemu ogrzewania i nie wpływają na sposób wykonania betonowego jastrychu. Jego grubość powinna wynikać z przyjętych założeń i wyniku obliczeń instalacyjnych (równomierność rozkładu temperatury, własności akumulacyjne) ale nie może być ona mniejsza niż 4 cm, licząc od górnej powierzchni rury grzejnej.

Jastrych w ogrzewaniu podłogowym wykonuje się z przygotowywanej na budowie mieszanki betonowej z dodatkiem środka plastyfikującego lub gotowego spoiwa wymieszanego z wodą i kruszywem w zalecanych przez producenta proporcjach. Mieszanka powinna mieć konsystencję plastyczną, gdyż nadmiar wody powoduje jej rozwarstwienie i przyczynia się do powstawania pęknięć. Jastrych na ogrzewaniu wykonuje się zawsze jako „pływający", a przy zalewaniu trzeba zachować szczególną ostrożność aby nie spowodować uszkodzenia rur. W czasie dojrzewania podkładu nie wolno uruchamiać ogrzewania, gdyż spowoduje to wystąpienie naprężeń i pęknięć. Pierwsze uruchomienie po ok. 4 tygodniach należy prowadzić etapowo, powoli zwiększając temperaturę w ciągu kilku dni.

Przy ogrzewaniu podłogowym posadzkę najczęściej wykonuje się z płytek ceramicznych układanych na elastycznej zaprawie klejowej, co zapewnia jego największą efektywność. Inne materiały podłogowe mogą być użyte pod warunkiem dopuszczenia ich do takiego zastosowania przez producenta i według zasad określonych w instrukcji montażu.

Suche Jastrychy

Praktycznie ciągłe prowadzenie robót podłogowych można uzyskać przy zastosowaniu gipsowo-włóknino-wych płyt podkładowych. Ich ułożenie nie wymaga użycia jakichkolwiek zapraw co eliminuje konieczność oczekiwania na wyschnięcie podłoża. Płyty te produkowane są w różnych odmianach, pełniąc nie tylko rolę podkładu, ale i warstwy wygłuszają-cej, izolacji cieplnej, ogniochronnej. Podstawowy element suchego jastrychu to płyta dwuwarstwowa o grubości 20 mm lub 25 mm zbudowana w ten sposób, ze obie połączone ze sobą warstwy są przesunięte względem siebie tworząc zakładki, które zapewniają połączenie w czasie układania. Płyty mogą posiadać również przyklejoną warstwę twardego styropianu, pilśni lub wełny mineralnej.

Podstawowym obszarem zastosowania płyt gipsowo-włókninowych są suche pomieszczenia mieszkalne lub hotelowe, ale można je również stosować na podłogach obiektowych o ruchu pieszym. Podkłady z tych płyt mają dość ograniczoną wytrzymałość na naciski punktowe (1,5-3 MPa zależnie od wersji) i przy pokryciu materiałami elastycznymi (wykładziną dywanową lub z PCV) mogą wystąpić odkształcenia podłoża przy korzystaniu np. z mebli na kółkach, wózków transportowych. Płyty gipsowo-włók-ninowe można układać również na instalacjach ogrzewania podłogowego, wymaga to jednak użycia specjalnych rowkowanych płyt izolacyjnych, w których umieszcza się rury grzejne. Suchy jastrych nadaje się do ułożenia niemal na każdym rodzaju podłoża. W przypadku znacznych nierówności pod płytami rozściela się warstwę podsypki z kruszywa lekkiego o grubości 1 -6 cm.

Ze względu na stosunkowo niewielki ciężar (ok. 20 kg/nrk) i brak wilgoci technologicznej płyty stosowane są często przy remontach podłóg na legarach drewnianych. Technologia układania płyt suchego jastrychu nie

LICZI BUDUJ