Tablica 7-1
I .ililU n wartości współczynnika chropowatości n dla przewodów rurowych
Stiin ścianek rur, czyli charakterystyka warunków eksploatacji |
Współczynnik chropowatości n |
1 n |
Nowe (czyste) rury żeliwne, stalowe i kamionkowe, dobrze ułożone i łączone |
0,011 |
90,9 |
Kury wodociągowe w normalnych warunkach eksploatacji, bardzo dobrze wykonane rury betonowe |
0,012 |
83,3 |
Nieco zabrudzone rury wodociągowe. Rury kanalizacyjne w normalnych warunkach. Rury betonowe w dobrym stanie |
0,013 |
76,9 |
Zabrudzone rury wodociągowe |
0,014 |
71,4 |
Rury betonowe w średnich warunkach eksploatacji |
0,015 |
66,7 |
Kury betonowe w złym stanie |
0,016 |
62,5 |
Tablica 7-2
Tablica wartości współczynników C, 2, jS, K, A dla rur okrągłych otrzymywanych ze wzoru Pawłowskiego przy n = 0,012 w funkcji średnicy przewodu d
d m |
c |
2 |
fi |
K m’/s |
A |
0,050 |
44,79 |
0,0391 |
0,00323 |
0,00987 |
10340,0 |
0,075 |
47,45 |
0,0349 |
0,00288 |
0,0287 |
1214,0 |
0,100 |
49,46 |
0,0321 |
0,00265 |
0,0614 |
265,0 |
0,125 |
51,07 |
0,0301 |
0,00249 |
0,1108 |
81,60 |
0,150 |
52,42 |
0,0286 |
0,00236 |
0,1794 |
31,18 |
0,200 |
54,62 |
0,0263 |
0,00217 |
0,3837 |
6,78 |
0,250 |
56,40 |
0,0247 |
0,00204 |
0,6921 |
2,11 |
0,300 |
57,90 |
0,0234 |
0,00193 |
1,1206 |
0,794 |
0,350 |
59,18 |
0,0224 |
0,00185 |
1,6842 |
0,354 |
0,400 |
60,31 |
0,0216 |
0,00178 |
2,3970 |
0,174 |
0,450 |
61,35 |
0,0209 |
0,00172 |
4,2593 |
0,0932 |
0,500 |
62,28 |
0,0202 |
0,00167 |
4,3242 |
0,0532 |
0,600 |
63,91 |
0,0192 |
0,00159 |
6,9993 |
0,0204 |
0,700 |
65,32 |
0,0184 |
0,00152 |
10,5173 |
0,00904 |
0,800 |
66,58 |
0,0177 |
0,00146 |
14,9648 |
0,00495 |
0,900 |
67,70 |
0,0171 |
0,00141 |
20,4295 |
0,00239 |
1,000 |
68,72 |
0,0166 |
0,00137 |
26,4850 |
0,00137 |
Często w literaturze technicznej spotykane są zależności dla obliczenia współ czynnika C we wzorze Chezy’ego podane przez innych autorów, jak np. wzory Ganguilleta i Kuttera, Bazina, Manninga i innych. Na przykład wg Manninga
1 6 C = Rh
n
[7-18]
Jednakże każdy z tych wzorów jest już przestarzały, ponieważ nie uwzględnia dokładnie zjawisk zachodzących przy przepływie przez przewody. Obliczenia prowadzone wg tych wzorów dają znaczne różnice obliczanych wielkości strat od występujących w rzeczywistości. Dlatego też zaleca się obliczanie wielkości współczynnika C wg wzoru [7-7]
przy czym wartości X należy obliczać wg jednego z omówionych już uprzednio wzorów.
Dla przewodów wodociągowych żeliwnych i stalowych, w których zachodzi
zawsze przepływ turbulentny, praktyczne znaczenie posiada tylko obszar przejściowy, tzw. obszar niezupełnie chropowatych przewodów. Jak wiemy, w obszarze tym wyniki zgodne z rzeczywistością daje np. wzór Colebrooka.
7.3.4. Obliczanie przewodów prostych
Zastosujemy obecnie dla obliczenia przewodu prostego o stopniowo zwężającej się średnicy (rys. 7-15) zależność [7-10]
Rys. 7-15. Schemat do obliczania przewinili prostego składającego się z odcinków o it‘i> nych średnicach
Długości i średnice poszczególnych odcinków przewodu są stałe, znane i wynoszą odpowiednio: llt dx, l2, d2, l3, d3. Straty lokalne pomijamy.
Dla każdego z odcinków możemy napisać następującą równość
l3Q2 nych
gdzie: hstn, hstr2, hstr3 są stratami energii w odcinkach przewodu o długości