img102

Stal Hadfielda - (o oznaczeniu: X120Mn13, 11G12) - stal o dużej odporności na ścieranie. Zawiera 1,1-1,3%C i 12-13%Mn. Powyżej 950°C stal Hadfielda posiada strukturę austenityczną. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej, jest mieszaniną ferrytu i cementytu manganowego. Stal ta charakteryzuje się bardzo dużą skłonnością do umocnienia, gdyż pod wpływem zgniotu tworzą się w niej mikrobliźniaki. Twardość takiej stali wynosi ok. 500 HB.

Stal Hadfielda umacnia się podczas pracy. Stosowana jest głównie na elementy szczególnie narażone na ścieranie przy dużych naciskach:

•    kosze koparek,

•    gąsienice ciągników,

•    rozjazdy kolejowe.

Stal Hadfielda -1,2% C, 12% Mn (pow. x 50). Austenit.

Stale typu maraging stanowią niskowęglowe stopy żelazo-nikiel o strukturze martenzytycznej, utwardzane wydzieleniowo, charakteryzujące się znaczną wytrzymałością i plastycznością. Stale te, w odróżnieniu od innych stali węglowych charakteryzują się niewielką zawartością tego pierwiastka (poniżej 0,03 %C) i są umacniane fazami międzymetalicznymi typu Ni₃Ti, Fe2Mo,Ni₃Mo,NiAI₂. Stale te zawierają od 8 do 25 % niklu. Pierwiastek ten zwiększa hartowność stali, co umożliwia hartowanie na powietrzu. Podnosi ponadto odporność stali na kruche pękanie i obniża próg kruchości powodując, że granica plastyczności zmienia się nieznacznie do około -250°C. Pierwiastkiem silnie umacniającym te stale jest tytan tworzący liczne fazy międzymetaliczne

Stale te znajdują zastosowanie jako materiał konstrukcyjny dla elementów pracujących w szerokim zakresie temperatur tj. od -200 do około 600°C przy dużych obciążeniach mechanicznych Podstawowe zastosowanie to :

-    elementy silników rakietowych,

-    przeguby skrzydeł o zmiennej geometrii,

-    wały turbin gazowych,

-    lufy dział szybkostrzelnych,

-    korbowody i wały napędowe samochodów,

i inne.