Norma BN-73/8984-05. Kanalizacja kablowa. Ogólne wymagania i badania ustala zasadę usytuowania kanalizacji:
a) pod chodnikiem ulicy lub w nie zadrzewionym pasie zieleni, równolegle do osi ulicy lub linii zabudowy,
b) na terenach osiedli (budowanych systemem blokowym) - poza ich liniami rozgraniczającymi powinny przebiegać ciągi kablowe równoległe do budynków, a między blokami wewnętrznymi - równolegle do ulic wewnątrzosiedlowych lub chodników dla pieszych, przy czym między blokami osiedla dopuszcza się skośne układy kanalizacji kablowej dla zachowania równoległości do innych ciągów i urządzeń podziemnych.
Norma zawiera tablicę, określającą odległości dopuszczalnego zbliżenia kanalizacji kablowej z gazociągami, analogicznie do określonych w omawianym dalej zarządzeniem ministra łączności z dnia 12 marca 1992 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać linie i urządzenia telekomunikacyjne oraz urządzenia do przesyłania płynów lub gazów w razie zbliżenia się lub skrzyżowania.
Norma zawiera ponadto tablicę określającą dopuszczalne odległości kanalizacji kablowej od gazociągu, w zależności od zastosowanego rodzaju zabezpieczenia. Ze względu na związek tych wymagań z koniecznością zastosowania specjalistycznych rozwiązań technicznych, przytaczanie ich w poradniku nie jest uzasadnione.
Norma BN-89/8984-17/03. Telekomunikacyjne sieci miejscowe. Linie kablowe. Ogólne wymagania i badania określa ogólną zasadę sytuowania trasy linii kablowej w pasie drogowym równolegle do jego osi. Ponadto norma wymaga zachowania odległości kabla ziemnego co najmniej:
a) 1 m - od zewnętrznej krawędzi rowu odwadniającego lub linii przecięcia nasypu z terenem,
b) 1 m - na zewnątrz od krawędzi jezdni, jeżeli istnieje konieczność usytuowania kabla w koronie drogi,
c) 0,5 m - od osi krawędzi jezdni, w chodniku lub pasie zieleni.
Norma ta określa również szczegółowo wymagania w zakresie skrzyżowania lub zbliżenia telekomunikacyjnej sieci miejscowej z torami kolejowymi i tramwajowymi, rurociągami, liniami kablowymi i tramwajowymi, liniami kablowymi elektroenergetycznymi i torami wodnymi.
Trasa ułożenia kabla telekomunikacyjnego wzdłuż szlaku kolejowego powinna, zgodnie z normą, przebiegać na zewnątrz torowiska, poza rowami odwadniającymi, w odległości co najmniej 1 m od górnej krawędzi rowu. W sytuacji, kiedy rów jest oddalony od torowiska bądź kiedy go nie ma w ogóle, odległość trasy kabla od skrajnej szyny najbliższego toru ie zelektryfikowanej linii kolejowej nie powinna być mniejsza niż 3 m. W stosunku do torów trakcji elektrycznej odległości linii kablowej powinny wynosić co najmniej:
a) 5 m - od toru tramwajowego lub kolei przemysłowej o napięciu zasilania do 750 V,
b) 10 m - od toru kolei zelektryfikowanej o napięciu zasilania 3 kV. Odległości powyższe mogą być zmniejszone do:
-lm- dla toru tramwajowego lub kolei przemysłowych,
- 2 m - dla torów kolei zelektryfikowanych o napięciu zasilania 3 kV, pod warunkiem stosowania kabli ze specjalną ochroną i uziemieniem ich powłoki metalowej do ziemi.
Norma zaleca, aby odległość linii telekomunikacyjnej od podbudowy linii elektroenergetycznej wynosiła co najmniej:
a) 50 m - w przypadku linii elektroenergetycznej pracującej w układzie z bezpośrednio uziemionym punktem gwiazdowym,
b) 5 m - w przypadku linii elektroenergetycznej pracującej w układzie z izolowanym punktem gwiazdowym lub linii skompensowanej,
c) 0,8 m - w przypadku linii elektroenergetycznej pracującej w układzie z izolowanym punktem gwiazdowym lub linii skompensowanej, lecz z konstrukcjami wsporczymi drewnianymi nie uziemionymi oraz linii o napięciu do 1 kV, niezależnie od rodzaju konstrukcji wsporczych. Trasę linii kablowej wzdłuż rzek, jezior, kanałów itp. należy lokalizować poza pasem terenów zalewowych, a przy wysokich drzewach
- w odległości co najmniej 10 m od górnego stałego brzegu. Linię kablową wzdłuż kanałów i rowów należy lokalizować co najmniej 1 m od ich brzegów.
Nonna BN-89/8984-18. Telekomunikacyjne linie kablowe. Ogólne wymagania i badania ustala zasadę usytuowania linii telekomunikacyjnych kablowych wzdłuż dróg:
a) w pasie drogowym, co najmniej 1 m od jego granicy,
b) na terenach zabudowanych lub trudnych bądź zajętych - w pasie drogowym.
Linie telekomunikacyjne wzdłuż szlaku kolejowego powinny być usytuowane w pasie terenów kolejowych przy jego granicy.
137