P1030612

period d

pei luaontologją

Pytanie 15. odpowiedź C

_nie 16 Które z poniższych zdań opisuje biedne postępowanie protetyczne

w chorobach przyzębia:

A.    jako materiał stałych uzupełnień protetycznych zaleca się stosowanie glazurowanej porcelany oraz tworzywa akrylanowego

B.    ze względów higienicznych zaleca sie stosowanie przęsła kładkowego

C.    ze wględów biomechanicznych zaleca sie stosowanie przesel krótkich

D.    pod korony protetyczne zaleca się szlifowanie zęba ze stopniem

E.    korona protetyczna powinna wnikać do szczeliny dziąstowej na głębokość 0,5-0,7 mm

Konstrukcje protetyczne, zarówno stałe, jak i ruchome, stanowić mogą dla tkanek przyzębia czynnik urazowy. U pacjentów z periodontopatiami każda, nawet najbardziej racjonalnie zaprojektowana proteza, zmienia warunki obciążenia przyzębia, prowadząc niejednokrotnie do jego uszkodzenia. Projektując uzupełnienia stałe oraz przygotowując pod nie zęby filarowe, należy uwzględnić kilka zasad. Ząb filarowy należy zawsze opracowywać ze stopniem w celu eliminacji miejsc retencyjnych. Korona protetyczna powinna wnikać do szczeliny dziąsłowej na głębokość 0,5-0,7 mm, aby nie wywierać zbyt dużego ucisku i nie uszkadzać przyczepu nabłonkowego. Materiałem najbardziej obojętnym dla tkanek przyzębia jest glazurowana porcelana oraz stopy złota, natomiast najbardziej szkodliwym tworzywo akrylanowe. Przęsła kładkowe umożliwiają właściwe samooczyszczanie, przepływ śliny i penetrację środków do pielęgnacji higieny jamy ustnej. Ze wględów biomechanicznych zaleca się stosowanie mostów dwubrzeżnych o krótkich przęsłach, łączących filary w linii prostej. Konieczność zastosowania długich przęseł wiąże się z ograniczeniem ich wydolności żucia.

PytanJe16: odpowiedź A

Pytanie 17 zdanie nieprawdziwe charakteryzujące leukoplakię to:

A.    jest reakcją obronną organizmu na przewlekle drażnienie

B.    25% wszystkich leukopiakii przekształca się w raka płaskonabłonkowego w ciągu 5 lat

C.    dzieli się ją na homogenną i niehomogenną

D.    udział jej w etiologii mają palenie tytoniu i alkohol

E.    odpowiedzi B i C

Terminem leukoplakia określa się białe płytki lub plamy na błonie śluzowej, które nie dają się usunąć i nie można ich sklasyfikować jako innej jednostki chorobowej. Według WHO dzieli się ją na leukoplakię homogenną i niehomogenną, a tą drugą dodatkowo na

137