img064 (38)

Wykrywanie. Objawy kliniczne wymagają potwierdzenia przez wykrycie mikrofilarii w materiale ze zmian skórnych lub ocznych. Stosowane są testy serologiczne, jednak wyniki często są niemiarodajne z powodu krzyżowych reakcji z antygenami innych Nematoda.

Zapobieganie. Eliminacja wektorów poprzez stosowanie insektycydów i repelentów może zmniejszyć zagrożenie.

Anisąkis sp. disease - anisakiosis

Gatunek ten występuje u ssaków morskich w rejonie Morza Północnego i oceanów półkuli północnej. Dorosłe samice tych heteroksenicznych nicieni osiągają 45 - 140mm, samce mierzą 34 - 70mm, larwy 3-go stadium osiągają 30mm. Jaja Anisakis s.p, znajdujące się w wodzie, są zjadane przez pierwszego żywiciela pośredniego -wodne stawonogi, należące do Isopoda; larwy 3-go stadium rozwijają się w drugim żywicielu pośrednim - śledziach i makrelach, które są źródłem zarażenia Anisakis sp. dla żywiących się rybami ssaków morskich - delfinów, fok i innych.

Człowiek może stać się przypadkowym żywicielem zjadając zarażone śledzie i inne ryby; chociaż Anisakis sp. nie osiąga dojrzałości w ludzkim organizmie, zarażenie może prowadzić do poważnych zaburzeń żołądkowo -jelitowych. Owrzodzenie żołądka i zmiany w jelicie u niektórych pacjentów wymagały resekcji. Najwięcej przypadków stwierdzano w Skandynawii i Japonii, gdzie częsta jest konsumpcja surowych lub solonych ryb, szczgólnie przez osoby zawodowo związane z ich połowem i przetwórstwem.Wczesne wykrycie inwazji jest trudne, często właściwa diagnoza dokonywana jest w oparciu o materiał operacyjny. Unikanie jedzenia dań z surowych i solonych ryb, dokładne smażenie lub gotowanie, ewentualnie głębokie zamrażanie w temp. -20°C może chronic przed zarażeniem.

Ważne terminy

kutikula, hypoderma, linienie, jajo inwazyjne, larwa wędrująca skórna - larva migrans cutaneous, larwa wędrująca trzewna - larva migrans visceralis, retroinwazja, autoinwazja, partenogenetyczne samice, larwa rabditopodobna, larwa filariopodobna, cykl homogoniczny, heterogoniczny, filarie, mikrofilarie, eozynofiłia, hypoproteinemia, ślepota rzeczna.

Uwaga !

* W rejonach endemicznych, leczenie askariozy może być nieefektywne z powodu ponownych inwazji.

*    Przed operacją powinno być wykluczone występowanie zarażenia Ascaris, ponieważ zastosowanie ogólnego znieczulenia (narkozy) może prowokować przemieszczanie się pasożytów wgłąb organizmu.

*    Przy podejrzeniu inwazji Toxocara canis lub Toxocara cati, powinno być wykluczone zarażenie T. spiralis, a także astma.

*    Zarażenie T. trichiura powinno być różnicowane z giardiozą oraz amebozą.

47