Img10332

POCZTA BUTELKOWA

(K. W. Vopel)

CELE

Dzieci mogą sobie uświadomić częściowo oderwane aspekty swojej osobowości i — w najlepszym wypadku — mocniej zintegrować.

Także w ramach tej gry dzieci mają możliwość ustosunkować się do tego, jak żyły do tej pory, co było istotne w ich życiu. Dochodzi tu bardzo ciekawy aspekt, który pozwala na pobudzenie dziecięcej fantazji.

a UCZESTNICY

Wszyscy powyżej 9 lat. Wielkość grupy nie powinna przekraczać 16 uczestników.

CZAS TRWANIA Około 20 minut.

POMOCE

Konieczny będzie papier i kredki świecowe, ołówki, ewentualnie jeszcze butelki i korki.

/T~| PRZEBIEG GRY

mmĄ Chciałbym wypróbować z wami grę „Poczta butelkowa”. Stańcie na chwi-^v-' lę i zamknijcie oczy... Podnieście ręce do góry, a oczy miejcie nadal zam

knięte...

Stańcie na czubkach palców i spróbujcie dotknąć dłońmi sufit... Spróbujcie wyciągnąć się jeszcze bardziej, aby móc palcami dosięgnąć jak najwyżej... i jeszcze wyżej... (10 sck.)

Otwórzcie teraz oczy i usiądźcie lub połóżcie się tak, aby było wam wygodnie...

Zamknijcie znowu oczy i nie otwierajcie ich, aż dam wam znak... Czy macie wygodną pozycję?...

Oddychajcie teraz głębiej niż zwykle i wyobraźcie sobie, że powietrze dociera do wszystkich części ciała, do nóg i rąk... Róbcie takie wydechy, aby zużyte powietrze nie zbierało się w ciele...

Wyobraźcie sobie, że jesteście na plaży i widzicie morze. Od wody wieje

świeży wiatr, a wy wdychacie słone powietrze. Wdychajcie i wydychajcie je dokładnie... (15 sek.)

Patrzycie na wodę i myślicie o statkach, które pływają po morzu i o odległych krainach, które leżą nad brzegiem oceanu... (15 sek.)

Idziecie potem powoli brzegiem morza... Zdjęliście buty i czujecie delikatny, mokry piasek, z którego wystają od czasu do czasu muszle i małe kamyczki... (15 sek.)

Jesteście ciekawi, co fale wyniosły na brzeg i rozglądacie się uważnie... Tutaj leży parę rozgwiazd, tam jakieś deski, gdzie indziej znowu resztki rybackich sieci... Chcielibyście coś znaleźć, co byłoby rzeczywiście niezwykłe i idziecie nieco szybciej... Nagle widzicie w falach kołyszącą się czerwoną chorągiewkę. Podchodzicie z zaciekawieniem do miejsca, gdzie wynoszą ją fale. Widzicie, że coś jest umocowane do chorągiewki...

Wreszcie ogromna fala wyrzuca ją na piasek i wtedy możecie rozpoznać także dużą, zieloną butelkę... Szybko pochylacie się, żeby wyjąć ją z wody... Wychodzicie potem z morza i siadacie spokojnie na piasku w pobliżu wydm...

Możecie teraz zbadać butelkę dokładniej, ponieważ domyśliliście się, że coś w niej jest. Odkrywacie, że butelka jest zakręcona i nie daje się otworzyć. Szybko podejmujecie decyzję, aby otworzyć ją siłą. Łapiecie ją za szyjkę, podchodzicie do małej skały, która leży w pobliżu...

Mocnym zamachem rzucacie ją o skałę. Butelka rozbija się na tysiące kawałków, a ze środka wypada zwinięty kawałek papieru...

Podnosicie go i rozwijacie. Widzicie na nim pismo i uświadamiacie sobie, że znaleźliście list napisany przez jakiegoś człowieka do innej, nieznanej mu osoby. Cieszycie się i jesteście ciekawi, co jest napisane na kartce... Siadacie i zaczynacie czytać. Co jest napisane w liście? — Kto go napisał? — Kiedy został wysłany? — Spróbujcie to odgadnąć... Macie 2 minuty czasu...

Powiedzcie morzu i plaży „Do widzenia”.

Zapamiętajcie dobrze treść listu i przynieście go ze sobą tu do naszej sali... Otwórzcie powoli oczy... Weźcie papier i ołówek i napiszcie, o czym przeczytałyście w liście z butelki...(5 min.)

Chciałbym, aby teraz każdy z was po kolei przeczytał wiadomość znalezioną w butelce...

KRYTERIA OCENY

□    Jak podobała mi się ta zabawa?

O Czy potrafiłem dobrze wyobrazić sobie poszczególne rzeczy?

□    Kto wysłał list w butelce?

□    Jak żyje ten człowiek?

□    Jak się on czuje?

i

127