je to nauczycielkę w określonych przypadkach do pracy indywidualnej metodą pokazu, z jednoczesnym wyjaśnieniem słownym.
Dzieci starsze biorą udział w przygotowaniu odpoczynku. Składa się na to wiele czynności i wymaga właściwej organizacji. Pierwsza-czynność to przygotowanie miejsca na rozłożenie leżaków, następnie ustalenie kolejności i porządku ich rozstawienia. Kolejna czynność to rozłożenie pościeli, rozbieranie się, układanie odzieży. W odwrotnej kolejności następuje likwidacja odpoczynku. Nauczenie dzieci wszystkich czynności wymaga pokazu oraz ćwiczeń indywidualnych poszczególnych dzieci. Wyćwiczenie tych sprawności wymaga dlatego długiego czasu i cierpliwości że strony nauczycielki. Szczególną trudność sprawia dzieciom zwijanie koców i prześcieradeł. Niektóre sprawniejsze, przyswajają to sobie szybciej, inne ze znacznym opóźnieniem, a są i takie, które zupełnie tej sprawności nie osiągają.
W pracy z dziećmi starszymi należy co pewien okres sprawdzić przyswojone nawyki samoobsługi. Dzieci bowiem wykazują tendencję do coraz mniej dokładnego wykonywania opanowanych czynności, lekceważąc je, tracąc wytrwałość, względnie spiesząc się do zabawy.
Należy więc stosować nowe, atrakcyjne, dodatkowe bodźce, jak pochwała, zachęta, okazywanie wiary w możliwości wykonania tego przez dzieci dokładnie, systematycznie i wytrwale. Taką rolę pełnić