IMGy58

uświadamiane przez nas i nieświadome. Dzięki temu możemy zachować stałą orientację w położeniu naszego ciała w czasie i przestrzeni. Jest to niezbędne, by zachodziły procesy uczenia się, zapamiętywania, a także stanowi podstawę do tworzenia się naszych zachowań.

Poprzez działania terapeutyczne, łączące stymulację wzrokowo-doty-kowo-proprioceptywną z przedsionkową dostarczamy ośrodkowemu układowi nerwowemu informacji koniecznych, by ciało mogło orientować się w swoim aktualnym położeniu.

FUNKCJE I STRUKTURY NIŻSZEGO POZIOMU OUN. Pień mózgu, rdzeń przedłużony i móżdżek są tymi strukturami, które odbierają najbardziej polisensoryczne informacje, pochodzące ze wszystkich receptorów, i dzięki którym wiele czynności możemy wykonywać w sposób zautomatyzowany. Przykładowo — gdy opanujemy już we wczesnym dzieciństwie umiejętność samodzielnego chodzenia i jedzenia, robimy to w dalszym swoim życiu „automatycznie”, nie potrzebując angażować świadomości.

Jeżeli niższe struktury oun są funkcjonalnie sprawne, to wyższy korowy poziom może być wykorzystywany do świadomego uczenia się czy opanowywania złożonych umiejętności ruchowych.

Współdziałanie układu przedsionkowego i móżdżku wpływa na napięcie mięśniowe, równowagę i reakcje posturalne, płynność poruszania się gałek ocznych i zdolność ich fiksacji, orientację przestrzenno-czaso-wą. Jedna, starsza ewolucyjnie, część móżdżku — paleocerebellum (z łac. paleo - starszy, cerebellum — móżdżek) reguluje takie ruchy, jak chodzenie, bieganie, wspinanie się. Neocerebellum (neo — nowy) jest częścią większą, która rozwinęła się razem z korą mózgową i dlatego współpracuje z wyższym, korowym poziomem oun. Odpowiada za sprawność, szybkość, precyzjną koordynację wszystkich rodzajów ruchu, np. ruchy w obrębie aparatu artykulacyjnego wytwarzające dźwięki mowy, drobne czynności manualne, np. zawiązywanie sznurowadeł na kokardkę, skomplikowany krok taneczny, a także ruchy oczu podczas czytania i ręki podczas pisania.

TWÓR SIATKOWATY bierze swą nazwę stąd, że utkanie wchodzących w jego skład neuronów skojarzyło się naukowcom, którzy odkryli tę strukturę około 50 lat temu, właśnie z siatką. Zajmuje on znaczną część powierzchni pnia mózgu. Wśród aksonów tworu siatkowatego są zarówno wstępujące, jak i zstępujące i aktywują one wszystkie niższe i wyższe struktury oun.

85