podejmowania przez podejrzanego prób wywarcia wpływu na te osoby, o których podejrzany posiada wiedzę z otrzymanych zarejestrowanych nagrań.
Powyższe dowodzi, że w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka zastosowania środków zapobiegawczych określona w art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k. Rodzajem środka zapobiegawczego, który zabezpieczy prawidłowy tok prowadzonego postępowania będzie poręczenie majątkowe.
W toku śledztwa dokonano procesowego ustalenia statusu majątkowego podejrzanego Marka Falenty, w tym danych spółek, których wspólnikiem pozostaje podejrzany, (k. 956-959) w toku przesłuchania w dniu 18 lipca 2014 roku podejrzany złożył umowę nabycia nieruchomości i operat szacunkowy dotyczący nieruchomości.
Wyniki dokonanych ustaleń, a także powszechnie dostępne dane na temat majątku podejrzanego, na które podejrzany powołał się odmawiając udzielenia informacji o swoim majątku, wskazują, że ustalone w postanowieniu poręczenie majątkowe nie jest wygórowane, ani przekracza wartości nieruchomości. Zastosowanie poręczenia majątkowego znajduje również uzasadnienie w charakterze popełnionego czynu i rozmiarze wyrządzonej szkody. Podejrzany dopuścił się przestępstwa na szkodę co najmniej kilkudziesięciu osób czyniąc z tego swego rodzaju stałą działalność prowadzoną za pośrednictwem Łukasza Nurzyńskiego i Konrada Lasoty. Nadto to podejrzany Marek Falenta był inicjatorem i organizatorem przestępczego procederu. Uzyskane nagrania stworzyły podejrzanemu nie tylko możliwość nieuczciwego prowadzenia działalności gospodarczej, ale również zdyskredytowania osób pokrzywdzonych przez przekazanie nagrań do publikacji.
Biorąc powyższe pod uwagę należało przyjąć, że środkiem koniecznym do realnego zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania będzie poręczenie majątkowe w postaci hipoteki przymusowej na kwotę 1 000 000 (jednego miliona) złotych na zabudowanej nieruchomości stanowiącej własność podejrzanego. Jak trafnie wskazuje się w orzecznictwie: „wysokość poręczenia majątkowego winna uwzględniać nie tylko wagę stawianych danej osobie zarzutów i charakter popełnionego czynu, ale także jej możliwości finansowe, tak, aby z jednej strony realnym i dostępnym czynić możliwość skorzystania z takiego środka, a z drugiej, aby wysokość poręczenia majątkowego pozostawała w odpowiedniej proporcji do sytuacji majątkowej