Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni -1997
pipIPIPIf
W typowych konstrukcjach nawierzchni przedstawionych w p. 6.1 i 6.2 podano rozwiązania z typowymi warstwami ścieralnymi o grubości 4 lub 5 cm. W praktyce wielu krajów stosowane są rozwiązania konstrukcyjne nawierzchni drogowych z cienką warstwą ścieralną. Wykonawstwo takich warstw zostało już wdrożone w Polsce. Bardzo dobre doświadczenia stosowania takich warstw skłaniają do uwzględnienia takiego rozwiązania konstrukcyjnego w niniejszym Katalogu, jako rozwiązania alternatywnego.
| Stosowanie cienkich warstw ścieralnych na gorąco powinno być zgodne z zaleceniami IBDiM (zeszyt nr 50, Informacje, Instrukcje, IBDiM, 1995). W zaleceniach tych zdefiniowano, że:
I ■ - cienka warstwa ścieralna na gorąco jest warstwą ścieralną o grubości nie
większej niż 3,5 cm
- ze względu na grubość wyróżnia się:
• cienką warstwę - grubości od 2,5 do 3,5 cm,
• bardzo cienką warstwę - grubości od 1,5 do 2,5 cm,
• ultra cienką warstwę - grubości mniejszej niż 1,5 cm.
W wypadku zastosowania cienkiej warstwy ścieralnej, zamiast typowej warstwy ścieralnej, różnicę grubości należy zrekompensować równym tej różnicy zwiększeniem grubości warstwy wiążącej i/lub podbudowy. Takie alternatywne rozwiązanie konstrukcyjne jest równoważne typowemu pod względem nośności i trwałości zmęczeniowej, lecz nawierzchnia taka jest znacznie bardziej odporna na deformacje lepkoplastyczne.
Warstwy podbudowy związane spoiwami hydraulicznymi narażone są na spękania skurczowe. Spękania te powstałe w podbudowie, przenoszą się następnie na wyższe warstwy asfaltowe, jako spękania odbite. Jest to zjawisko nieuchronnie towarzyszące tym podbudowom.
W projektowaniu i wykonawstwie nawierzchni o konstrukcji półsztywnej powinny być zastosowane rozwiązania techniczne zmniejszające ryzyko powstania spękań odbitych w warstwach asfaltowych, pochodzących od skur-