p |
Mg, Ca | |
• H3P04>NH2H2P04=Ca(H2P04)>(NH4)2 |
• MgS04, MgO, MgCI2- 6H20, Mg(N03)2 | |
HP04 |
•6H20 przy wilgotności powietrza 80% | |
• Również z form organicznych: z |
• chelaty magnezowe MgEDTA-szczególnie | |
metylofosforanu |
przy niższej wilgotności powietrza Ca Ca(N03) CaCI2, kwasy polifenolowe wapnia |
• Sole siarczanowe żelaza, manganu, cynku, miedzi, boraks, molibdenian amonu
• Skuteczne są opryskiwania nawozami wieloskładnikowymi
• - siarczan miedzi CuS04
- siarczan cynku ZnS04
- chlorek cynku ZnCI2
• Chelaty mikroelementowe (związki kompleksowe w których cząsteczka organiczna łączy się z jonem centralnym), Nie dysocjują, dobrze rozpuszczają się w wodzie
• Są związkami chemicznymi o skomplikowanej budowie (np. najpopularniejszy EDTA to kwas etylenodiaminotetraoctowy) tworzącymi specyficzne wiązanie z kationami metali (np. Fe+2, Fe+3, Zn+2, Cu+2).
• Ich wspólną cechą charakterystyczną jest bardzo dobra rozpuszczalność w wodzie i niska stała dysocjacji. Chronią żelazo przed uwstecznianiem w środowisku korzeniowym.
• Roślina pobiera całą cząsteczkę kompleksu metal-chelat i dopiero w jej organizmie następuje oddzielenie jonu metalu od chelatora.
• Stabilność i trwałość chelatu zależy od jego budowy, a także od pH środowiska, dostępu światła i czasu przechowywania,
• Pożywki i nawozy chelatowe należy chronić przed dostępem światła i nie przechowywać ich zbyt długo.
• Czynnikiem decydującym o wyborze nawozu jest odczyn gleby lub podłoża. Jeżeli pH jest niższe od 6,0 — wystarczy EDTA, przy pH 6,0-7,0 wskazane jest DTPA lub HEDTA, a gdy pH przekracza 7,0, należy zastosować EDDHA lub EDDHMA.
• Wszystkie kompleksy żelaza są trwałe w niskim pH, toteż nic nie stoi na przeszkodzie, żeby użyć — na przykład — EDDHMA do uprawy prowadzonej przy pH 5,5, choć będzie to kosztowne (najtańsze są bowiem chelaty na bazie EDTA, a najdroższe — formy EDDHA i EDDHMA).
• Korzystanie z EDTA lub DTPA powyżej granicy zalecanego pH nie chroni zawartego w nim żelaza przed uwstecznianiem.