Obraz1 (33)

336 NOWY EDEN

Kolejnym przykładem może być Republika Dominikany, która w połowie lat osiemdziesiątych miała 3 miliardy dolarów długu. Kraj ren chciał przeznaczyć swój skromny dochód narodowy na poprawę warunków mieszkaniowych swoich obywateli, jednak w roku 1985 okazało się, że na spłatę zaciągniętych długów musi przeznaczyć więcej, niż wynosi jego dochód w walucie wymienialnej. Nie bacząc na nic IMF zażądał wprowadzenia ostrego programu oszczędnościowego, włącznie z dużą podwyżką cen na podstawowe artykuły, co doprowadziło do masowych protestów. IMF spowodował ponadto dewaluację waluty dominikańskiej, co przyniosło wzrost eksportu i znacznie podrożyło import Kro na tym stracił? Oczywiście ludność Dominikany.

W Stanach Zjednoczonych w czasie prezydentury Ronalda Reagana dług narodowy podwoił się. Większość pożyczonych pieniędzy to pieniądze „stworzone z niczego" przez wielkie banki. Mimo to odsetki od nich muszą być spłacone. By je zapłacić, obcięto wydatki na cele socjalne, przez co obniżył się standard życia wielu Ametyka-nów. Na co zużyto większość pożyczonych i zaoszczędzonych pieniędzy? Na cele wojskowe.

W mniejszej skali system inflacyjnego papierowego pieniądza jest przyczyną tracenia przez rolników farm. Większość z nich traci źródło swojego utrzymania nie dlatego, że pracuje źle lub że nie produkuje nic wartościowego. Tracą je dlatego, że nie są w stanie stawić czoła systemowi inflacyjnego papierowego pieniądza, który umożliwia przejmowanie ich ziemi przez wielkie agroprzedsiębiorstwa, co prowadzi do skupienia produkcji żywności w rękach stale malejącej liczby producentów.

Jak więc widzimy, współczesny system monetarny niszczy wiele korzyści, jakie daje nam masowa produkcja, postęp nauki i rozwój technologii. Pochłaniający całe nasze siły trud związany z koniecznością zapewnienia sobie fizycznego przetrwania powinien w obecnym czasie być już w znacznej mierze ograniczony, lecz system inflacyjnego papierowego pieniądza podtrzymuje go na tym samym poziomie poprzez wytworzenie ogólnego zadłużenia, chronicznej inflacji i braku ekonomicznej stabilizacji. Olbrzymia większość ludzi we wszystkich krajach musi dziś w dalszym ciągu poświęcać większą część swojego czasu na pracę, której celem jest zaspokojenie potrzeb finansowych. Cel Nadzorców wyrażony w biblijnej historii Adama i Ewy polegający na zmuszeniu ludzi do znoju od chwili urodzin aż do śmierci jest nadal realizowany.

Kolejnym produktem ubocznym nowoczesnego systemu pieniężnego są podatki. Większość Amerykanów uważa, że rząd USA sam tworzy potrzebne sobie pieniądze. Jeśli to prawda, po co miałby kogokolwiek opodatkowywać? Dlaczego po prostu nie wydrukuje sobie pieniędzy, których potrzebuje? Przecież byłoby to znacznie rozsądniejsze niż budowa olbrzymiego biurokratycznego systemu poboru podatków, który doprowadza ludzi do rozpaczy i bardzo zmniejsza ich wydajność.

Rząd USA nie drukuje sobie pieniędzy. Robi to Barrk Rezerw Federalnych razem z bankami komercyjnymi, które nie są instytucjami publicznymi. By otrzyntać część produkowanych przez nie pieniędzy, rząd musi ściągać podatki albo pożyczać. W rzeczywistości robi jedno i drugie kosztem obywateli. Podatki, zwłaszcza w krajach o systemie stopniowanego podatku dochodowego, utrudniają ludziom gromadzenie

Wydany przez Etiopię w roku 1977 znaczek pocztowy przedstawia herb marksistowskiego reżimu. W jego środku znajduje się jeden z najważniejszych symboli Bractwa „Oko Opatrzności”.

oszczędności i w ten sposób zmuszają ich do poświęcania całego życia na pracę w celu zapewnienia sobie fizycznej egzystencji.

Mimo politycznych reform zmieniających oblicze Rosji i Bloku Wschodniego, komunizm wciąż stanowi potęgę w krajach, w których był w ostatnich dziesięcioleciach źródłem straszliwego ucisku, o czym szczególnie boleśnie przekonali się obywatele Etiopii i Kampuczy.

12 grudnia 1974 roku w Etiopii obalono w wyniku wojskowego zamachu stanu monarchię, która sześć miesięcy później została całkowicie odrzucona przez rząd rewolucyjny. Etiopię proklamowano jako kraj marksistowski ze skolektywizowanym rolnictwem i przemysłem w rękach państwowych. W prowincjach Erytrea i Tigre utworzyła się wkrótce przeciwko nowym, marksistowskim władcom, opozycja. Ten ruch niepodległościowy był i jest w dalszym ciągu utrzymywany przy życiu w głównej mierze przez inną grupę marksistowską: Ludowy Front Wyzwolenia. Toczone między marksistowskim reżimem i marksistowskimi wyzwolicielami walki doprowadziły do olbrzymiej ilości śmiertelnych ofiar. Etiopskie klęski głodu, o których tak wiele óstatnio słyszymy, zostały spowodowanie głównie działaniami etiopskiego rządu, króty pragnieniumić ruch wyzwoleńczy poprzez wstrzymywanie transportów z po-mocą dla rćgionów objętych walkami. Prowadzi to do ludobójstwa. Ludzie, którzy znaleźli się między dwiema równie brutalnymi frakcjami, umierają straszną śmiercią. Za tym wszystkim kryje się jak zwykle sieć Bractwa, co widać między innymi po jego symbolu widniejącym na emblemacie rządu marksistowskiego „Oku Opatrzności".

17 kwietnia 1975 roku stolica Kampuczy (poprzednio Kambodży) wpadła w ręce komunistycznych sił rewolucyjnych, które z miejsca zastosowały całkowitą blokadę

22 — Bogowie Edenu