Obraz0 (27)

gdzie:

c — stężenie molowe EDTA (mol • dm^-3), m — masa od ważki C&CO3 (g),

M - masa molowa CaCC>3 (g ■ mol^-1),

V - objętość zużytego EDTA (dm³).

8.5. Przykłady oznaczeń kompleksometrycznych

♦ Oznaczanie Ca²* roztworem EDTA Badaną próbę należy uzupełnić wodą destylowaną w kolbie miarowej na 100 cm, wymieszać i odmierzyć pipetą po 20 cm³ (25 cm³) do 3 kolb stożkowych. Próbkę rozcieńczyć do około 100 cm³. Dodać 10 cm³ 1 M NaOH (pH = 12-13) i miareczkować wobec mureksydu do zmiany zabarwienia z intensywnie różowego (dodać więcej wskaźnika) na fioletowe.

Masę jonów wapnia (wyrażoną w gramach) zawartych w roztworze oblicza się według wzoru: m = c-V M W gdzie:

c - stężenie molowe EDTA (mol • dm^-3),

V - objętość EDTA (dm³),

M — masa molowa wapnia (g • mol^-1),

W - współmiemość kolby z pipetą.

♦ Oznaczanie Mg²* roztworem EDTA Badaną próbę należy uzupełnić wodą destylowaną w kolbie miarowej na 100 cm³, wymieszać, odmierzyć pipetą po 20 cm³ (25 cm³) do trzech kolb stożkowych i rozcieńczyć do około 100 cm³. Dodać 5 cm³ buforu amonia-

kalnego (uzyskując pH = 10) i miareczkować wobec niewielkiej ilości czerni eriochromowej T do zmiany zabarwienia z fioletowego na niebieskie.

Bufor amoniakalny o pH = 10 sporządza się poprzez rozpuszczenie 70 g stałego NH4CI (odważonego na wadze technicznej) w wodzie, dodanie 570 cm³ 25% roztworu amoniaku i rozcieńczenie roztworu wodą w kolbie miarowej do 1 dm³.

Masę jonów magnezu (wyrażoną w gramach) zawartych w roztworze oblicza się według wzoru: m = c-V M • W gdzie:

c - stężenie molowe EDTA (mol • dm^-3),

V — objętość EDTA (dm³),

M - masa molowa magnezu (g • mol^-1),

W — współmiemość kolby z pipetą.

♦ Oznaczanie Ni" roztworem EDTA Badaną próbę należy uzupełnić wodą destylowaną do kreski w kolbie miarowej na 100 cm³, wymieszać i odmierzyć pipetą po 20 cm³ (25 cm³) do 3 kolb stożkowych. Każdą próbkę rozcieńczyć do około 100 cm³, dodać 5 cm³ bufom amoniakalnego (pH około 8) i miareczkować wobec mureksy-du do zmiany barwy z żółtej na fioletową. Miareczkowanie należy wykonywać powoli, dobrze mieszając roztwór.

Masę jonów niklu (w gramach) zawartych w roztworze oblicza się według wzom:

m = c-V-M • W

217