Obraz&5 (5)

Dla ułatwiania obliczania kosztów w kosztorysie przyjmuje się ze szkodą dla ogrzewania lokalu i. oszczędności inwestycji wielkość pieców dla całego budynku, w jednym najwyżej dwóch wariantach. Takie „ułatwienie" powoduje, że w pomieszczą niach nowych budowli piece są albo za małe, albo za duże. Aby budowa pieców nie była uzależniona od dobrej woli i fachowowj ści zduna, należy przeszkolić i zorganizować odpowiednie kadry specjalistów: inżynierów i techników Zduńskich oraz podnieść wiedzę mistrzów. Wówczas będzie można zorganizować aparat kontrolny nad budową pieców, podobnie jak to istnieje w tech^' nice instalacji centralnego ogrzewania. Pozwoli to na osiągnięć cie poważnych oszczędności na kosztach inwestycji i zużycia opału.

Plan Sześcioletni przewiduje wybudowanie 723 tysięcy,4zb mieszkalnych. W nowym budownictwie poza centralnym ogrze- . waniem największe zastosowanie mają piece ceramiczne.

Aby podołać zadaniom, jakie czekają technikę zduńską w tym okresie i dorównać tempu, jakie istnieje w nowocześnie zorganizowanym budownictwie, zduństwo powinno porzucić stare metody budowy i stworzyć nowe wszechstronnie opracowane konstrukcje piecowe.

Autor

Część I

1 KROTKI HISTORYCZNY PRZEGLĄD OGRZEWANIA I WENTYLACJI

Obydwa te pojęcia należy traktować wspólnie, lecz niestety często wentylację odsuwa się na drugi plan. Ażeby można było ocenić i zorientować się we wszystkich zagadnieniach nowoczesnej nauki i techniki w dziedzinie ogrzewania i wentylacji, niezbędne jest zaznajomienie się z historią rozwoju techniki ogrzewniczej aż do naszych czasów.

We wszystkich etapach swego rozwoju technika ogrzewni-czo-wentylacyjna była połączona z kulturą ludu, z kulturą jego pracy i wypoczynku. Ta dziedzina techniki od najdawniejszych czasów odzwierciedlała klasowy i majątkowy stan człowieka.

Postęp techniki ogrzewniczo-wentylacyjnej we wszystkich krajach i u różnych narodów można podzielić na kilka rozmaitych okresów *), które jednak pozostawiały pewne wpływy w okresach następnych. ,

1.1. Ogrzewanie w pierwszym okresie. Technika ogrzewania w pierwszym okresie była prymitywna. Polegała na rozniecaniu ogniska pośrodku pomieszczenia, a spaliny ulatniały się przez uchylone drzwi lub też przez specjalnie pozostawiony otwór w dachu/ Pomieszczenia bogatych władców Chin i Japonii i pałace patrycjuszy rzymskich były ogrzewane węglem drzewnym, często nawet nakrapianym pachnącymi olejkami, w dodatku spalanym na pięknych paleniskach, \ natomiast w izbach zamieszkałych przez szary lud ogień rozpalono pośrodku izby na ziemi lub podłodze i, dopóki ogień palił się,

') Kisln 1 Orloto: Otoplonijo. Strajiidat. 1948.

9