12 WMfp
konwencjonalnymi źródłami energii (energia słoneczna, wiatrowa, ciepło wód geotermalnych itp.). Jednocześnie są prowadzone intensywne prace dotyczące podwyższenia izolacyjności termicznej ścian, stropodachów, okien itp.
Wśród tradycyjnych technologii docieplania coraz większą popularnością cieszą się tzw. metody lekkie. Wypierają one inne rozwiązania, np. ściany warstwowe. jednocześnie pozwalają zwiększyć powierzchnię użytkową, co w efekcie daje dość poważne oszczędności.
Zaostrzone przepisy przeciwpożarowe, zwłaszcza dotyczące budynków wysokich, powodują konieczność poszukiwania nowych niepalnych materiałów.
Drugim bardzo istotnym czynnikiem wpływającym bezpośrednio na zakres stosowania określonych rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych są względy ekologiczne. Chodzi tu przede wszystkim o ochronę środowiska naturalnego przed degradacją spowodowaną świadomą lub nieświadomą działalnością człowieka.
Do ważnych zagadnień występujących we współczesnym budownictwie należy ochrona obiektów przed korozją, w tym chemiczną i biologiczną. Prawidłowe zabezpieczenie przed tymi niekorzystnymi zjawiskami wpływa w decydujący sposób na trwałość obiektów budowlanych.
W Polsce należy oczekiwać dalszego zwiększenia udziału drewna w budownictwie mieszkaniowym. Do 2000 r. w Polsce powstało blisko 400 firm wznoszących drewniane domy jednorodzinne, ale większość z nich to małe przedsiębiorstwa rzemieślnicze, których zdolność produkcyjna zwykle nie przekracza kilku obiektów rocznie. Budują najczęściej obiekty na zamówienie, a więc wg projektów indywidualnie przygotowywanych na życzenie klienta.
Wszystkie wymienione czynniki spowodowały konieczność innego podejścia do projektowania obiektów budowlanych. O ile w budownictwie tradycyjnym o rozwiązaniach konstrukcyjno-materiałowych decydowały głównie względy wytrzymałościowe, to obecnie preferuje się także rozwiązania ukierunkowane na oszczędzanie energii, ochronę przed hałasem, ogniem i korozją.
Celem książki jest zapoznanie Czytelnika ze stosowanymi obecnie rozwiązaniami konstrukcyjno-materiałowymi we współczesnym budownictwie ogólnym w Polsce i za granicą. Niektóre z omawianych materiałów i rozwiązań konstrukcyjnych nic są jeszcze stosowane w kraju, ale informacja o nich wydaje się być potrzebna z uwagi m.in. na tendencje integracyjne w Europie i święcie.
Autor pragnie podziękować współpracownikom z Katedry Budownictwa Ogólnego i Konstrukcji Drewnianych Politechniki Szczecińskiej za opracowanie przykładów obliczeń, u w szczególności mgr inż. Elżbiecie Fandrejewskiej i mgr inż. Karolinie Kurtz (przykłady 3.1-3.4 i 4.2), mgr inż. Zofii Gil i mgr inż. Klaudii Wąsowicz (przykłady 3.5 i 3.6), dr inż, Małgorzacie Lange (przykład 4.1), mgr. inż. Krzysztofowi Śliwce (przykłady 7.1 i 7.2), dr. inż. Andrzejowi Rzeszotar-skiemu (przykład 9.1), inż. Krzysztofowi Nowakowi oraz p. Krystynie Tomczak.
2.1. Podział elementów i systemów konstrukcyjnych z uwagi na pracę statyczną
Elementy i systemy konstrukcyjne dzielą się na prętowe i powierzchniowe.
Do elementów prętowych zalicza się:
— belki proste i zakrzywione o przekroju stałym lub zmiennym, wśród których - z uwagi na schemat statyczny - wyróżnia się: wolno podparte, jedno- lub obustronnie zamocowane, ciągłe, przegubowe i inne,
— ustroje belkowe, np. ruszty, konstrukcje trójkątne trójprzegubowc i inne,
— kratownice płaskie i przestrzenne (struktury),
— łuki dwuprzegubowe, trójprzegubowe lub zamocowane,
— cięgna,
— ramy płaskie i przestrzenne.
Do elementów powierzchniowych należą:
— płyty i tarcze
— powłoki pełne i siatkowe,
— kopuły żebrowe i powłokowe,
— przekrycia membranowe,
— przekrycia pneumatyczne,
— konstrukcje mobilne.
2.2. Charakterystyka wybranych konstrukcji nośnych 2.2.1. Ustroje belkowe
Po II wojnie światowej nastąpił dynamiczny rozwój drewnianych konstrukcji klejonych. Przyczyniło się do tego opracowanie technologii przemysłowej produkcji