Po odjęciu strat hydraulicznych i uderzeń cieczy od krzywej Yth = f(Q) otrzymuje się charakterystykę przepływu (krzywą dławienia) Y = f(Q) dla danej pompy.
Aby pompa pracowała w prawidłowych warunkach zasilania wirnika, to jest bez tzw. uderzeń cieczy, jej wydajność nominalną wyznacza się dla wartości Ayu = f(Q) = 0, co ma miejsce w przypadku pokazanym na rysunku 2.72 w punkcie A]. Tak więc wydajność nominalną i odpowiadającą jej nominalną jednostkową pracę pompy wyznacza punkt A na charakterystyce przepływu pompy Y = f(Q).
Przedstawiona na rysunku 2.73 charakterystyka przepływu odnosi się do pompy której wirnik obraca się z pewną stałą prędkością obrotową n. Przyjmijmy teraz, że krzywa AB na rysunku 2.73 obrazuje charakterystykę przepływową Y = f(Q) konkretnej pompy, której prędkość obrotowa wału wynosi n. Po sporządzeniu wykresu, obrazującego zmienność sprawności całkowitej tej pompy jako funkcji ri = f(Q) otrzymamy krzywą sprawności (rys.2.73). Ekstremum wykreślonej funkcji przypada w punkcie X, a w charakterystyce przepływu Y = f(Q) dla n obrotów maksymalnej sprawności odpowiada punkt C, który będzie oznaczać nominalną wydajność pompy i nominalną pracę jednostkową.
jeżeli następnie w tej samej pompie zmienimy prędkość obrotową wału wirnika (przez zmianę np. obrotów silnika elektrycznego lub przez jego wymianę) z wartości n na nj i sporządzimy charakterystykę przepływową Yj = f(Q) dla n,, to otrzymamy krzywą A1B1 (rys.2.73). Nominalna wydajność pompy przy takich warunkach pracy wypadnie w punkcie C1 charakterystyki, gdyż wtedy rp przyjmuje wartość największą, możliwą do osiągnięcia przy nowych obrotach.
Y
B1 B B2
Rys.2.73. Powinowactwo charakterystyk przepływu Y = f(Q) dla wirowej pompy krętnej przy różnych prędkościach obrotowych n.
Trójkąty prędkości przy wlocie i wylocie z wirnika pozostaną podobne, a więc wszystkie prędkości składające się na te trójkąty będą się zmieniać proporcjonalnie do prędkości obrotowej.
106