I jeszcze parę zdań o montażu całości. Mnie sprawdził się taki sposób. Do kompletnie sklejonego podwozia doklejałem „oszkloną” i kompletnie sklejoną prawą ścianę. Wkleiłem ścianki przy drzwiach (dość grube, bo w nich są prowadzone przewody i kanały powietrza do chłodzenia silników trakcyjnych), stoliki, ławki, tekturową ścianę tylną i kabiny. Potem „wyposażyłem” kabinę: wkleiłem pulpit i prędkościomierz (w prawym rogu, nad pulpitem), fotel, sufit. Na lewej ścianie nakleiłem stoliki (bo później będzie to bardzo trudne) i zamknąłem nią pudło. Potem ścianki przy drzwiach, ławki, dodatkowe siedzenie w kabinie...
W wagonach EN94-01 pokazanie wnętrza przez ładnie wycięte okna to bardzo trudne zadanie, ja z tego zrezygnowałem. Jeśli jednak ktoś chciałby wykonać wyposażenie wewnętrzne znajdzie na arkuszach wszystkie potrzebne części.
Do sklejenia zespołu ze zmodernizowanąkabinątrze-ba będzie wykorzystać ściany zewnętrzne (cz. 212 i 212b) i ściany wewnętrzne (cz. 112a i112c). W prawej ścianie wewnętrznej (cz. 112) trzeba odciąć przednią część i zastąpić ją częścią 212d.
W modelu wystawowym warto pokazać kawałek wnętrza, na przykład przez otwarte drzwi. Radzę zrobić to w wagonie z drzwiami odskokowymi, łamane będą znacznie trudniejsze do wykonania w stanie złożonym.
Dach i to co na nim do bardzo eksponowana część modelu, dlatego trzeba wykonać go z wielką starannością. Naklejenie sufitu i płatu dachu nie jest trudnym zadaniem. Sufit przyklejałem pod sklejką, dach na wierzch.
Większej staranności i cierpliwości wymaga wykonanie odbieraka, to część dobrze wyeksponowana, warto więc poświęcić jej więcej uwagi. Odradzam wykorzystanie odbieraka fabrycznego, który - może - ładniejszy, ale tu zupełnie nie pasuje.
Pomocą mogą być fotografie „warsztatowe” z klejenia modelu prototypowego. Pewne różnice w stosunku do modelu wydrukowanego wynikają z wprowadzenia koniecznych zmian i poprawek w modelu docelowym.