Długość (łn 11 cm.
Występuje w wodach wolno płynących lub stojących o kamienisto-piaszczystym dnie. Często zagrzebuje się w piasku, wystawiając część głowy i płetwę ogonowa. Swoja nazwę zawdzięcza umieszczonym pod oczami dwóm rożkom-kolcom. Sa to sprężyste kostne wyrostki, którymi koza może zadać bolesne ukłucia. Podobnie jak inne gatunki rorłziny piskorzowatych. ko/a ma słabo rozwinięty pęcherz plawny i podpływając do powierzchni wody, wykonuje wijące ruchy, a następnie opada na dno. lest gatunkiem żerującym nocą. a jej menu składa się z małych ł>ezkręgowców dennyc h. Tarło odbywa wiosna, między roślinami i kamieniami w pobliżu brzegu. Samica składa ok. 1000-1500 jaj.
Kozy dość często bywa ja hodmvano w akwariach.
Długość do 10 cm.
Bardzo podobna do poprzedniego gatunku. Od kozy różni się głównie ubarwieniem - koza złotawa ma odcień ciała bardziej żółty oraz większe plamy na bokach ciała, lest pradolubna; najchętniej przebywa między kamieniami; nie zagrzebuje się w piasku. Wymaga dość czystej wody, dlatego częściej spotykana jest w wodach górskich ni/ nizinnych. l)o rozwoju potrzebuje twardego kamienistego dna. Tarło odbywa ud kwietnia do lipca. Samica składa bardzo mało jaj <100--400 szt.l.
Biologia tego gatunku jest jeszcze stosunkowo słabo poznana, gdyż te małe ryby prowadza bardzo skryty tryl* życia i nigdzie nie występują szczególnie licznie. Zasięg ich występowania w Europie jest dość mały. Spotykane sa w niektórych dopływach Dunaju. Niemna i Wisły.
Głowa kozy
43