S5001381

124

Wyjaśnia to, dlaczego ofiara mobbingu narażona jest na bycie na marginesie również w innym społecznym kontekście. Ciągłe izolowanie przez rówieśników może na dłuższą merę prowadzić do powikłanego życia zawodowego, niestabilnych związków i przestępczości.

Jak postępować? - działania niezbędne dla ofiar przemocy Fbmoc dla ofiar składa się z wielu kroków. Pierwszy z nich to natychmiastowa interwencja, czyli:

*    rozmowa z ofiarą,

♦    rozmowa ze sprawcą lub sprawcami,

» wspólna rozmowa.

Często dobrze jest włączyć do rozmowy rodziców dzieci. Pierwszym celem jest natychmiastowe zaprzestanie mobbingu wobec danego dziecka, a kolejnym - zmienienie na tyle sytuacji prześladowanego, aby nie doszło do niej ponownie Szukając okazji do rozmowy z ofiarą, można takiemu dziec-ku/nasrolatkowi na początku oświadczyć, że jak przypuszczamy bądź wiemy, ma problemy w klasie. Podczas takiej rozmowy ważne jest, by postępować bardzo delikatnie, ale zdecydowanie. Należy dziecku uświadomić, że zachowanie rówieśników wobec niego nie jest w porządku, i zapewnić go o naszym wsparciu i pomocy. Bądźmy przygotowani, że dziecko nie zawsze od razu potwierdzi nasze podejrzenia i z wdzięcznością zareaguje na tę ofertę.

Należy popatrzeć na problem spokojnie, z rozwagą i poświęcić mu tyle czasu, ile naprawdę potrzeba, aby przemyśleć zdarzenia i zastanowić się nad następnymi krokami. Pomocna może okazać się konfrontacja stron. Jeżeli sprawca zrozumie, że ofiara powtórzy swoje zarzuty w obecności osoby-au-torytetu, to uświadomi sobie, że stracił swoją najlepszą broń - milczenie ofiary. Ofiara często bywa bardzo zaskoczona,

iuedy zauważy, jakim tchórzem okazuje się jej „dręczyciel”, podczas wspólnej rozmowy-konfrontacji rodziców ofiary {winowajcy dosyć często udaje się znaleźć sposób na pokojowe rozwiązanie konfliktu. Propozycje, w jaki sposób można by poradzić sobie z problemem, nie muszą zawsze wychodzić je strony szkoły.

Prośba do rodziców: dziecko nie powinno pozostawać w domu do rozwiązania problemu. Pociecha musi chodzić do szkoły. Kiedy zostanie w domu, nic się nie wyjaśni. Pod-oas nieobecności ofiary sprawca będzie mógł wykorzystać okazję i umocnić front przeciwko niej. Jeśli sytuacja tego wymaga, rodzice powinni pójść z dzieckiem do szkoły i osobiście omówić sprawę z wszystkimi, których ona dotyczy. Jeżeli podobne spotkanie nie może odbyć się w najbliższych dniach, to ofiara mimo wszystko powinna uczestniczyć w lekcjach. Oczywiście musi być zagwarantowane, że dziecko będzie pod ochroną, nie narażone na dalsze szykany. Trzeba mu dodać odwagi, by stawiło czoła tej trudnej sytuacji. Tylko w ten sposób zdobędzie pewność, że otrzyma pomoc i wsparcie. Do natychmiastowej interwencji należy również przeprowadzenie przez nauczyciela rozmowy ze sprawcą.

Sprawcy: wymówki na nic się zdadzą!

Kiedy żąda się od „dręczycieli” wytłumaczenia ich postępowania, często trafia się na próby usprawiedliwienia niecnych działań. Należy je rozpoznać i nie brać ich pod uwagę, ^żnejest uświadomienie dziecku, że jego brutalne zachowanie nie będzie tolerowane.

Częste wymówki to:

• „Przecież to był tylko kawał” - takie zdanie często pada, wymamrotane, z ust mobbingujących dzieci i ich wspólników.