1/ L \ Cv k yt PI PffJ3 7; ó Sj.Ż t -’-t X ł :
: -»-v *-~v < LLt VJ '
„Li
U progu XX! wieku na całym święcie w wielu międzyludzkich związkach, w tym także w rodzinie, ma miejsce fizyczna, psychiczna baki. seksualna przemoc. W Polsce niestety _ zjawisko przemocy występuje nader często. Dz-ecf były krzywdzone przez dorosłych, we wszystkich epokach historycznych, natomiast formy i nasilenie przemocy oraz ich społeczna akceptacja podlegały zmianom. Istotne zmiany w poglądach i świadomości społecznej dotyczącej złego traktowania dzieci dostrzec można dopiero w pierwszym ćwierćwieczu XIX wieku. W Europie i Stanach Zjednoczonych zaczęto podejmować inicjatywy mające na celu zabezpieczenie sierot naturalnych i społecznych przed degradacją, wyzyskiem i okrucieństwem. Przełom nastąpił jednak dopiero w 1923 roku, gdy ogłoszono Deklarację Genewską, zwaną Deklaracją Praw Dziecka. Od tej chwali można mówić o nastaniu nowej ery w kwestii wychowania i opieki nad dzieckiem, które w prawie międzynarodowym zyskało nowego sojusznika i obrońcę. Ciągle jednak mimo nowych aktów prawnych takich jak Konwencja o Prawach Dziecka, dawne normy kulturowe, nawyki czy przesądy przyczyniają się do wyrządzania dziecku zła.
Krzywdzenie fizyczne oznacza celowe formy zachowań, w efekcie których dziecko doznało bólu lub cierpienia. Należą do nich surowe kary cielesne oraz inne akty fizycznej przemocy zadawanej dziecku z premedytacją. Symptomy fizycznego znęcania się nad dzieckiem opisuje się jako tzw. „zespół dziecka maltretowanego*’.
Przemoc psychiczna lub maltretowanie psychiczne, to określenia opisujące zachowania składające się na niewłaściwe postępowanie wobec dziecka, wyrządzając mu poważną, czasem nieodwracalne szkody natury emocjonalnej. Skrajne formy maltretowania psychicznego mogą doprowadzić do stanów depresyjnych oraz myśli i zachowań samobójczych. Skala tego typu zachowań wobec dzieci jest ogromna, trudno jednak określić liczbę przypadków dzieci, które stały się ofiarami przemocy emocjonalnej. • .
Są to zachowania określane jako nadużycia seksualne, czy molestowanie seksualne. W tym rodzaju krzywdzenia dzieci można rozróżnić zachowania pedofilne oraz zachowania kazirodcze. Jedne i drugie polegają na wykorzystaniu dzieci do zaspokojenia potrzeb seksualnych, przy czym różnica polega na tym, że zachowania pedofilne mogą odnosić się do wszystkich dzieci, natomiast kazirodcze - do dzieci własnych i przysposobionych.
Jako przemoc seksualną wobec dzieci określa się wszystkie zachowania dorosłych, które odnoszą się do zależnych, w sensie rozwojowym niedojrzałych dzieci i nastolatków, angażując je w aktywność seksualną. Nadużycia seksualne obejmują również zachowania eksłubicj om styczne, uwodzenie, świadome czynienie z dziecka świadka aktów płciowych, zachęcanie do oglądania pornografii czy rozbierania sic. »
---------------------------------------------------------Pocniai strony— —.....----- .......—------------------------
1 * t
t L * i
( •>