skiemu oraz Redaktorowi Technicznemu Dyrektorowi Drukami Ciechanowceiej Jerzemu Górskiemu.
Wreszcie tym wszystkim kolegom i współpracownikom, którzy pomogli autorowi to jego pracy nad przedstawianym problemem.
•Zdając sobie spratoę z niedoskonałości opracowania autor chciałby aby zachęciło ono innych archeologów do studiów md problemem rzemiosła średniowiecznego.
AUTOR
Im bela tWsiziwy 1973 r
WSTĘP
Archeologia, jako Jedna z nauk historycznych* w pierwszym okresie swojego istnienia i rozwoju stanowiła naturalne przedłużenie historii dla okresów, z których brsk jest źródeł pi-M/mych. Początkowo zajmowała się ona przede wszystkim opoką kamienia, brązu i wczesną epoką żelaza- Wkrótce jednak vv swym burzliwym rozwoju zaczęła sięgać ku nowszym cza-Hom. W międzywojennym dwudziestoleciu archeologia polska nn przykład objęła swoimy badaniami wczesne średniowiecze, n w okresie powojennym, szczególnie w ostatnich latach, stopniowo powstaje niewielka jeszcze grupa archeologów zajmująca się czasami jeszcze bliższymi dobie współczesnej, a więc późnym średniowieczem, jak 1 nowożytnością- W sposób umowny określa się ją bardzo często — archeologią historyczną. Nie Ih*z wpływu na taki kierunek rozwoju archeologii była ogromno masa materiału zabytkowego uzyskanego w czasie odbudowy miast po zniszczeniach ostatniej wojny. Na pierwsze miejsce wysunęła się tu Warszawa. W latach sześćdziesiątych przy Urzędzie Konserwatorskim m. St. Warszawy powstała grupa młodych archeologów, która pod kierownictwem autora od szeregu lat prowadzi badania archeologiczne n*d okresem zawartym między połową wieku XIII a połową XVIII wieku.
W momencie przesunięcia się badań archeologicznych do okresów młodszych, począwszy od wczesnego średniowiecza, dotychczasowe dwie. niemal odrębne gałęzie nauk historycznych, a mianowicie historia ..klasyczna" i archeologia musiały się zetknąć na wspólnej platformie badawczej. Dla wczesnego
9