skanuj0012

Materiały miękkie: salamiak;

-    woda lutownicza;

-    kalafonia lub pasty lutownicze.

Luty miękkie - stop cynku i ołowiu z dodatkiem antymonu, wybór lutu wg PN.

Podstawowy mankament lutów miękkich - niska wytrzymałość spoin.

Zastosowanie - słabo obciążone lub nieobciążone elementy - spoina powinna przenosić naprężenia ścinające. Połączenia obciążone - lutowanie miękkie w celu usztywnienia.

ysto

Wytrzymałość połączeń lutowanych

Wytrzymałość lutowiny jest większa niż wytrzymałość samego lutu (dyfuzja).

Zalecenia:

-    grubość lutu - 0,1+Ó,2 [mm] - luty miękkie;

- 0,01+0,1 [mm] - luty twarde;

-    konstruujemy połączenia tale, aby lutowina była narażona na ścinanie.

Wytrzymałość połączeń lutowanych ustalę na podstawie Rt przy założeniu Xm=3 (obciążenia stałe) i Xm=5 (obciążenia zmienne). Możemy skonstruować połączenia lutowane gdzie wytrzymałość lutowiny przyrównam do wytrzymałości łączonych materiałów.

|’-kt'£S-kt

gdzie:

S’- pole powierzchni lutowiny;

Rodzaje lutów:

-    luty miękkie - tt=l 83+300°C;

-    luty niskotopliwe - tt^70+145°C;

-    luty twarde — łatwo topliwe tt=550+875°C;

- trudno topliwe tt=875+l 100°C;

-    luty szlachetne - tt=620+840°C;    |

Lutowanie twarde - optymalna grubość spoiny - 0,003+0,05[mm]. Połączenia mogą być zakładowe, nakładkowe, kątowe.