skanuj0070 (36)

Anna Taszycka

SIOSTRA GENETA, CZYLI O DEBIUCIE NANCY MECKLER

Zrealizowany w 1994 roku debiutancki film Nancy Meckler Sister my Sister (Siostro moja siostro) to historia dwóch sióstr, młodszej - Lei i starszej - Christine. Akcja rozgrywa się wroku 1932 w małym prowincjonalnym miasteczku we Francji, gdzie młode kobiety pracują jako pokojówki w domu zamożnej damy. Meckler opowiada ich historię od momentu wprowadzenia się Lei do kamienicy, aż do chwili, kiedy - wraz z Christine, w afekcie, w wyjątkowo okrutny sposób, zabijają swoją chlebodaw-czynię i jej córkę. Końcową zbrodnię poprzedza opis życia dziewcząt jako służących, z wyeksponowanym wątkiem ich miłości lesbijskiej.

Trop podjęty przez amerykańską reżyserkę przypomina historię opisaną w 1946 roku przez Jeana Geneta w dramacie Pokojmoki¹. Prawdopodobnie w obu przypadkach inspiracją stała się francuska historia kryminalna z lat 30.; w czołówce filmu pojawia się informacja, że został on oparty na zdarzeniach autentycznych. Opowieść sfilmowana przez Amerykankę różni się od tej przedstawionej pól wieku wcześniej przez francuskiego dramaturga, którego zainspirowało życie sióstr Papin. Meckler inaczej ukazała przebieg wydarzeń, w inny sposób rozłożyła akcenty, a przede wszystkim dodała wątek kazirodczej, lesbijskiej miłości obu sióstr, który dla interpretacji filmu wydaje się kluczowy. Opisując podobieństwa i różnice pomiędzy obu dziełami spróbuję odpowiedzieć na pytania: czy filmowa historia sióstr dodaje nowe treści do tych, które w swoim dramacie zawarł Genet? W jaki sposób wypowiedź Meckler sytuuje jej debiut w obrębie kina kobiet?

W Pokojówkach również mamy do czynienia z dwiema siostrami: starszą Solange i młodszą Claire. Pracują one bardzo ciężko w domu swojej chlebodawczyni, żyjąc w atmosferze nieustannego poniżenia. Aby poprawić swoją sytuację najpierw decydują się na podstęp, w wyniku którego ich Pan trafia do więzienia, a następnie knują intrygę, jak zabić swoją Panią. Siostry w dziele Meckler harują do upadłego, aby za-

1

Jean Genet, Pokojówki. Tl. A. Wat. „Dialog" 1959, nr 6, s. 56-75.