162 PHP i MySQL dla każdego
Listing 6.5. Wykorzystanie funkcji zmieniających wielkość liter
<?php
$str = "przykładowy CIĄG zNaKóW"; echo("Ciąg oryginalny: "); echo(Sstr):
echo("<br>Po użyciu funkcji strtolower: "); echo(strtolower($str)): echo("<br>Po użyciu funkcji strtoupper: "): echo(strtoupper($str)):
echo("<br>Po użyciu funkcji ucfirst: "): echo(ucfirst($str)):
echo("<br>Po użyciu funkcji ucwords: "); echo(ucwords($str)):
m
U
Rysunek 6.4.
Efekt działania p* ,dycja *,idok ^ łaWadki LJar^ia ^
skryptu z listingu 6.5 7 ;
• j> • cy v \fs ..I I Li httPi//Iocałiostflndex.php
Ciąg oryginalny: przyldadowy CIĄG zNaKóW Po użyciu funkcji strtolower przyldadowy ciąg znaków Po użyciu funkcji strtoupper PRZYKŁADOWY CIĄG ZNAKÓW Po użyciu funkcji ucfirst: Przyldadowy CIĄG zNaKóW Po użyciu funkcji ucwords: Przyldadowy CIĄG ZNaKóW
Dotychczas wysyłając dane do przeglądarki korzystaliśmy z instrukcji echo. Zamiast echo można jednak również użyć funkcji print lub też bardziej zaawansowanej printf. Różnice między echo i pri nt są niewielkie i sprowadzają się do tego, że print zachowuje się jak funkcja i zwraca wartość typu int, podczas gdy echo tego nie robi. W związku z tym pri nt może być częścią większego, bardziej skomplikowanego wyrażenia (np. wykorzystującego operatory logiczne), podczas gdy echo — nie. Dużo ciekawsza jest funkcja pri ntf, która pozwala na specjalne formatowanie ciągu wysyłanego do przeglądarki. Ma ona ogólną postać: pri ntf ("format". [argumenty])
gdzie format opisuje sposób umieszczenia argumentów w ciągu wynikowym. Przykładowo zastosowanie instrukcji:
printf("Xc". 65):
spowoduje wysłanie do przeglądarki dużej litery A, gdyż £c oznacza zinterpretowanie argumentu jako znaku. Ogólnie ciąg formatujący ma postać:
*[' wypełnienie][-][długość][precyzja]kod