str034 (3)

(Uh :>,1 Wybrniut parametry nomlrwilnnl knnniolni |i muMiiów i i( *m (rlcino po/lmwlonn wynokln|

proeyzjl).

Nr ! intnlily	Pozycja Satelity		M l"l	AM |“i
1	A3	272 114/	11 070	103.55
2	A4	272 847	4 I 806	31.13
3	A2	272.84/	181.780	119.98
4	A1	272.84/	288.126	106.34
5	B1	332.847	80.956	130.98
6	B2	332.847	173.336	92.38
7	B4	332.847	204.376	31.04
8	B3	332.847	309.976	105.6
9	C1	32.847	111.876	100.08
10	C4	32.847	241.556	129.68
11	C3	32.847	339.666	98.11
12	C2	32.847	11.796	32.13
13	D1	92.847	135.226	100.07
14	D4	92.847	167.356	32.13
15	D2	92.847	265.446	98.08
16	D3	92.847	35.156	1239.71
17	E1	152.847	197.046	130.98
18	E2	152.847	302.596	105.55
19	E4	152.847	333.686	31.09
20	E3	152.847	66.066	92.38
21	F1	212.847	238.886	103.54
22	F2	212.847	345.226	106.34
23	F3	212.847	105.206	119.98
24	F4	212.847	135.346	30.00

W zależności od położenia obserwatora oraz układu współrzędnych, płaszczyzny orbit pi/odalowiająsięjako elipsy rys. 3.6. Rysunek lewy - przedstawia konstelację przy założeniu, żo obserwator znajduje się w znacznym oddaleniu będąc w płaszczyźnie równika, natomiast i/ut prawy odpowiada położeniu obserwatora znajdującego się nad biegunem geograficznym (nu przedłużeniu osi obrotu Ziemi).

Nys. U.6. Konstelacja płaszczyzn orbitalnych satelitów GPS w zależności od położenia obserwatora.

Klin /owym /ugudMlunlnm /wlą/unym / milnlllniiiyiii tiynlrunom iiiil!(iiiiiwlt|iu:y)nyni jor Inklinacja orbit, równin/ m/.mkmzc/nnlo nu nich nnlnlltów W przypadku GP!i Inkllnncl orbity wynosi fif» stopni, co u/nni /H, Iz w mian; wzrostu n/oiokoftcl geograficznej użytkownik •rodnia liczba widzianych milnlltów, generalnie nie ulega zmnlejB/onlu, lot^z pojawia się litotn /miana pogorsznnle wartości współczynników goometrycznych, od których zależna Jet dokładność określenia pozycji Stąd leż nie bez znaczenia przy wyborze Inklinacji orbity okr /aly się czynniki militarne związane z obszarami zainteresowań polityczno-militarnych US/ Zwiększenie wartości współczynników geometrycznych na wysokich szerokościach googrr licznych wynika z braku tzw „satelitów wysokich", czyli takich, których wysokość topocor tryczna - E, popularnie zwana „elewacją", jest bliska 90-ciu stopniom. Dla systemu GPS wa lość maksymalnej wysokości topocentryczna dla obserwatora znajdującego się na blogunl wynosi 45 stopni. Nadmienić w tym miejscu należy, iż inklinacja rosyjskiego systemu uotollta nogo Glonass wynosi 63 stopnie, stąd gwarantować on będzie korzystniejsze warunki wy/n. czeń pozycji dla wyższych szerokości geograficznych niż GPS. Na przestrzeni lat liczbo opi mcyjnych satelitów ulegała zmianom. Pierwsza z koncepcji - początek lat siedemdziesiątych ul >li glego stulecia - zakładała równomierne (stała różnica argumentu szerokości satelitów t samej orbity) rozmieszczenie 24 satelitów na 8 orbitach oraz kąt inklinacji wynoszący 63 stopni Takie założenie umożliwiało łatwe przesuwanie satelitów w ramach orbit oraz ich nleskomp kowaną wymianę. Rozwój technologiczny spowodował jednak, że to ograniczenie szybko / stało pokonane. W latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, z powodów redukcji krm/!i‘ utrzymania systemu, liczba satelitów spadła nawet do 18 sztuk, co wyraźnie wpłynęło nu |nkot serwisu nawigacyjnego. Dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych ustalono aktualny >.lt nominalnej konstelacji. Gdy prześledzimy (rys. 3.7) liczbę satelitów operacyjnych /uujdiij cych się wstanie zdatności w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych, dostrzeżemy, żo w Ot) czasu w systemie znajdowało się co najmniej 24 satelitów.

Rys. 3.7. Statystyka liczby satelitów pracujących w systemie GPS za okres: 01 01.95-3001 'III

Chcąc zapewnić nominalną liczbę satelitów w systemie, niezbędnym jest dysponown satelitami rezerwowymi znajdującymi się w przestrzeni kosmicznej. Ich liczba w 1998 u wyniosła - 3. Skutkiem tego zabiegu była konieczność zmiany lokalizacji satelitów na orblti i które uzupełniono o dodatkowe satelity.