o wartościach wskaźników zanieczyszczeń śródlądowych wód powierzchniowych (Dz.U. nr 116 z 1991 r., poz. 503).
—''d. Rozporządzenie MOŚZNIL z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie zasad ustanawiania stref ochronnych źródeł i ujęć wody (Dz.U. nr 116 z 1991 r., poz. 504).
Oprócz tych podstawowych przepisów istnieje wiele innych regulujących działalność organów kontrolnych, jak np.:
c. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1977 r. w sprawie nadzoru i kontroli gospodarki wodnej (Dz.U. nr 19 z 1997 r„ poz. 78);
—-f. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 1995 r. w sprawie zasad i trybu nakładania kar pieniężnych za naruszanie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub ziemi (Dz.U. nr 79 z 1995 r., poz. 400);
g. Rozporządzenie Rady Ministrów z 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych (Dz.U. nr 133 z 1993 r., poz. 637 oraz zmiany z 1994 r., nr 140, poz. 773);
h. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 31 maja 1977 r. w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze, oraz załącznik
0 najniższych dopuszczalnych wartościach fizycznych i stężeniach substancji w wodzie do picia
1 na potrzeby gospodarcze (Dz.U. nr 18 z 1977 r„ poz. 72 oraz zmiany z 1990 r„ nr 35, poz. 205).
i. Ustawa z 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz.U. nr 47 z 1995 r., poz. 243);
j. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 maja 1997 r. w sprawie organizacji i sposobu zwalczania zanieczyszczeń na morzu (Dz.U. nr 53 z 1997 r., poz. 337).
Poza przepisami regulującymi ochronę wód wewnątrz kraju istnieją porozumienia dwustronne z krajami sąsiadującymi - Czechami, Słowacją, Niemcami, Litwą oraz państwami WNP, dotyczące zasad gospodarowania i ochrony wspólnych wód granicznych.
k. Konwencja helsińska o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego z 22 marca 1974 r. (Dz.U. nr 18 z 1980 r., poz. 64).
\
\
Gleba to biologicznie czynna powierzchnia ziemij powstała z utworu geologicznego, zwanego skałą macierzystą, w wyniku wietrzenia fizycznego, chemicznego i biologicznego.
Gleba jest głównym elementem środowiska przyrodniczego. Na lądzie gleba i przyziemna część atmosfery tworzą naturalne siedlisko roślin, zwierząt i człowieka. Gleba jest ośrodkiem życia i spełnia wiele istotnych funkcji w ogólnym procesie życia na Ziemi, m.in. produkcyjną, retencyjną, sanitarną.
Poza funkcją produkcyjną gleba tworzy ogromnych rozmiarów naturalny zbiornik retencyjny1 zasobów wodnych. Wody opadowe gromadzone w glebie są niezbędne dla życia roślin. Dzięki żyjącym w glebie drobnoustrojom spełnia ona również ważną funkcję sanitarną i uczestniczy w niezbędnym dla ciągłości życia na Ziemi procesie rozkładu (mineralizacji) martwych resztek organicznych, wpływając w ten sposób na obieg pierwiastków w środowisku. Dzięki właściwościom sorpcyjnym2 gleba spełnia funkcję naturalnego filtra; pochłania m.in. związki toksyczne.
Jakość gleby zależy od właściwości skały macierzystej, klimatu, rzeźby terenu, roślinności, mikroflory (bakterii, grzybów, promieniowców) i działania człowieka. Właściwości i urodzajność (produktywność) gleby zależą od:
- składu mineralnego skały macierzystej i stopnia przeobrażenia jej w procesie glebotwórczym;
- zawartości i jakości materii organicznej martwej (próchnicy, resztek organizmów roślinnych i zwierzęcych), będącej źródłem składników odżywczych oraz czynnikiem strukturotwórczym;
- zdolności do gromadzenia wody i oddawania jej roślinom, co zależy głównie od uziamienia (składu mechanicznego) i struktury gleby;
- wymiany powietrza pomiędzy glebą i atmosferą, zapewniającej tlenowe warunki do życia korzeni roślin (rys. 2.21).
133
' Retencja - magazynowanie wody w gruncie; zapas wody zatrzymanej. Zbiornik retencyjny to zbiornik wodny przeznaczony do gromadzenia wody.
Sorpcja- proces pochłaniania cząstek, jonów z fazy płynnej i gazowej gleby, wchłaniania powierzchniowego (adsorpcja) i objętościowego (absorpcja) zachodzących równocześnie w danym układzie.