s che 1

3.    HdkiacyJaao±ełazi«ii(II) potaiu - K,[F«(CWW - wydaśełn * roztworów jon żelazawi!) w postaci niebieskiego osadu „błękitu pruskiego" - bekaacyjJUlożd*jrf*nu{Il) żelazaflil):

4FeCb    +    3K,[Fe(CN)$]    =    Fc[Fe<CN)<i]>    + I2KC1

4Fe^    +    3[Fe<CN)₆J¹'    =    Fe4Fe(CN)<s]s

4.    Ttocjjanian (rodanek) potasu - KSCN - powoduje krwistoczerwone zabarwienie roztworu, zawierającego jony źdaza(lli):

FeCb + 3KSCN = [Fe (SCN)*]    + 3KC1

Fe³*^-    + 3SCN* = [Fe (SCN),]

Intensywność zabarwienia zależna jest od ilości dodanego odczynnika, co jest związane z powstawaniem nowych jonów zespolonych: (Fe(SCN)*]', [Fe(SCN)i]²’, [Fe(SCN)_s]^s‘.

Kation glrmt(H3) Al³*

Glin jest metalem barwy srebrzystobiałg, twardym, kdwalnym. Roztwarza się dobrze zarówno w rozcieńczonych kwasach jak i w roztworach silnych zasad Stężony kwas azotowy powoduje pasywację glinu. W związkach chemicznych glin występuje jako trójwartościowy Z tlenem tworzy' amfoteryczny tlenek - Al^Oj. Sole glinu są bezbarwne, w roztworach wodnych ulegają hydrolizie.

Wybrane reakcje kationu gltou(IIT) - AT*

1. Wodorotlenek soda - NaOH - dodany w niewielkich ilościach wytrąca kation glinu, jako biały' galaretowaty osad wodorotlenku

AJCI₃    t    3NaOH    =    Ąj(OH),    + 3NaCl

Al³*    +    30lf    =    Al(OH)j;

Wodorotlenek glinu, jako związek o właściwościach amfoterycznyeh, roztwarza się w nadmiarze NaOH, tworząc bezbarwny glinian sodu:

Al(OH>3    +    NaOH    =    NaAJOs    +    2fhO

AJ(OII).i    +    OH    =    AlOj*    +    2H₂0

Kwas chlorowodorowy również roztwarza AJ(OH)i zgodnie z reakcją:

Al(OH>3    +    3HC1    =    A1CU    +    3H₂0

2.    Wodny roztwór amoniaku - NTFj ■ HjO - wytrąca z roztworów' soli glinu biały galaretowaty osad wodorotlenku glinu:

AiCb    +-    3NHiOH    -    AJ(OH)i    +    3NHCI

Alⁱ⁴    +    3NH,OH    -    AI(OH>3    +    3NJU/

Wodorotlenek glinu nie roztwarza się w nadmiarze wodorotlenku anionu, co odróżnia go od wodorotlenku cynku - Zn(OH)₂.

3.    Octan soda - CHjCOONa — os zimna tworzy¹ rozpuszczalny octan glinu:

AiCb + 3CH₃COONa - AICCHsCOO), + 3NaCI

Al³* + 3CH,COO = AiCCHjCOO),

który pod wpływem temperatury (na gorąco) ulega hydrolizie z wytrąceniem octanu di wodorotlenku glinu:

AI(CH_?COO>3 + 2HjO = A1(CH₃COOXOH)₂ + 2CHjCOOH

4. Alizaryna (1,2-dihj'drolcjyantrachinon) - tworzy z wodorotlenkiem glinu związek, o intensywnie czerwonej barwie, tzw. „lak glinowy”. Związek ten nie rozpuszcza się w rozcieńczonym łcwasie octowym

Sposób przeprowadzenia reakcji; do 2 kropli roztworu soli glinu dodaje się 5 kropli 2 molowego roztworu zasady amonu i 3 krople roztworu alizaryny, po C2ym mieszaninę ogrzewa się do zagotowania

Kation cynku (U) Zn*

Cynk jest metalem białyrm o niebieskawym poł>'sku. W temperaturze pokojowej jest kruchy, po ogrzaniu do 100-150 ⁰ C staje się miękki i kowalny. Cynk jest odporny na działanie suchego powietrza; pod wpływem wilgoci powierzchnia metalu pokrywa, się białym nalotem wodorowęglanu cynku. Cynk metaliczny roztwarza się we wszystkich kwasach nieorganicznych i w mocnych zasadach zgodnie z reakcjami:

Zn + 2HCI	- ZnCb + chlorek cynku	h2
Zn + 2NaOH	= Na^ZnC^ +	h2

cynkan sodu

Cynk w związkach chemicznych jest dwuwartościowy. Z tlenem tworzy biały tlenek cynku -ZnO o właściwościach amfoterycznych Roztwory wodne soli cynku są bezbarwne.

Wybrane reakcje jonu cynku(H) - Zo^ł*

1.    Wodorotlenek sodu - NaOH - dodany w niewielkich ilościach do roztworu soli cynku, wytrąca biały galaretowaty osad wodorotlenku cynku:

ZnCU    +    2NaOH    =    Zn(OH)j    +    2NaCt

Zn²*    +    20F    -    Zn(OHX

Wodorotlenek cynku, jako związek o właściwościach amfoterycznych, roztwarza się w nadmiarze NaOlI tworząc bezbarwny cynkan sodu;

Zn(Oll)i    +    2NaOH    -    NfcZrOz    +    2K_zO

Zn(Oli);    +    20F    "    ZnO**    +    2H_zO

2.    Wodny roztwór amoniaku — NHj • U?0 - dodany w niewielkiej ilości strąca kation cynku w postaci białego osadu wodorotlenku cynku:

ZnC.l₂    +    2NHtOH    =    ZMOlfy    +    2NK*C1

Zn²"    +    2NHU0H    °    Zn(OH)i    +    2NH/

39