Untitled 8 (2)

A.

B.

D.

0

>    0,05 mV >0,10 mV >0,15 mV

>    0,20 mV >0,25 mV

67-letnia pacjentkę przywieziono do izby przyjęć z powodu uczucia kołatania serca od 2 godzin oraz stopniowo narastającej duszności spoczynkowej. W szpitalu obserwowano migotanie przedsionków ze średnią częstością rytmu komór 160/min, ciśnienie tętnicze 140/80 mm Hg oraz cechy obrzęku płuc. W wywiadzie u pacjentki: przebyty zawał serca ściany przedniej z frakcją wyrzutową lewej komory 30%, przebyty udar niedokrwienny mózgu oraz stan po krwawieniu z przewodu pokarmowego w przebiegu choroby wrzodowej dwunastnicy.

27.    Postępowaniem z wyboru o tej chorej jest niezwłoczne:

A. Podanie digoksyny i.v. celem zwolnienia rytmu komór

Podanie beta-blokera i.v. celem zwolnienia rytmu komór Podanie propafenonu we wlewie i.v. celem kardiowersji farmakologicznej Wyprowadzenie chorej z obrzęku płuc przy pomocy furosemidu i nitrogliceryny i.v., a następnie podanie amiodaronu we wlewie Kardiowersja elektryczna

28.    W celu prewencji ponownym napadom migotania przedsionków jako postępowanie pierwszego rzutu u chorej należy:

A. włączyć terapię propafenonem >(15) rozpocząć leczenie amiodaronem

C.    podawać przewlekle sotalol

D.    włączyć beta-bloker o udowodnionej skuteczności w niewydolności serca np. karwedilol

E.    skierować pacjentkę na zabieg ablacji

29.    Najwłaściwszym postępowaniem w celu zmniejszenia ryzyka niedokrwiennego udaru mózgu i zatorowości obwodowej u w/w pacjentki jest:

A.    leczenie kwasem acetylosalicylowym w dawce 81-325 mg/dobę

B.    leczenie klopidogrelem w dawce 75 mg/dobę

C.    terapia dabigatranem w dawce 2x150 mg/dobę <&> terapia dabigatranem w dawce 2x110 mg/dobę

E. leczenie warfaryną z wartościami INR 2,0-3,0

30.    U 52-letniego pacjenta z zawałem serca ściany dolnej z przetrwałym uniesieniem odcinka ST leczonym fibrynolitycznie preferowanym blokerem płytkowego receptora P2Yi2 jest:

A.    tiklopidyna

B.    klopidogrel prasugrel

'^j^tikagrelor E. elinogrel

8