Zofia Sokół
Następnym czasopismem był dwutygodnik, potem miesięcznik zatytułowany „Z Dołu. Dwutygodnik publicystyczny Solidarności Rzeszowsz-czyzny” wychodził w czerwcu 1981 r. pod redakcją Jana Musiała. Pismo miało na celu poruszanie spraw o charakterze społecznym, „trochę głębszym niż biuletyn informacyjny (...) gdy rozpoczęły się w naszych regionach rozmowy o makroregionie”. Celem pisma było odsłanianie „zapomnianych kart historii Polski i Regionu, odkłamując też sprawy dziś się w nim dziejące”. Pisano o zbrodni Katyńskiej, o Sybirakach, o Akcji „Wisła”, o ruchu repatriacyjnym w latach 1944-1948 i 1955-1961 i wielu innych sprawach. Na łamach pisma publikowali swoje artykuły Franciszek Kotula, Jarosław Szczepański, Marek Jakubowicz, Marek Pękala, Julian Ratajczak, Jan Musiał, Stanisław Alot i inni. Ostatni numer 4/5 ukazał się w październiku 1981 roku.
Od lipca do grudnia 1981 r. ukazywał się miesięcznik „Wryj” przy Wszechnicy Związkowej MKR „Solidarność” w Rzeszowie. Pismo rozpoczęło swoją numeracje od 3, pod redakcją Tadeusza Kensy i Jacka Woźniaka. „Wryj” był miesięcznikiem satyrycznym, wzorowanym na francuskim magazynie „Harakiri. Pismo wredne i głupie”. Ostrze satyry „Wryja” skierowane było na I sekretarza KC PZPR: Władysława Gomułkę, Stanisława Kanię, Wojciecha Jaruzelskiego, MO, Służbę Bezpieczeństwa i ZSRR, chociaż nie brakowało przytyków do ruchu Solidarnościowego i jego przywódców. „Wryj” był kolportowany na obszarze całego kraju, ukazywał się w nakładzie 40 tys. egz. i wzbudził duże zainteresowanie społeczne: „z jednej strony cieszył się ogromną poczytnością, z drugiej zaś szarpał nerwy ludowej władzy, cenzorom i wszechobecnej w tym okresie ubecji” pisała Grażyna Woźniak w dziesięciolecie powstania pisma28. Ogółem ukazało się 8 numerów, ostatni w grudniu 1981 roku.
Swoje czasopisma „Solidarnościowe” wydawały również instytucje i zakłady pracy. Regionalna Sekcja Oświaty i Wychowania wydawała nieregularny „Kaganek. Pismo pracowników Oświaty i Wychowania. Informacje NSZZ „Solidarność” w Rzeszowie pod redakcją S. Alota i Henryka Górnika. Pismo ukazywało się do 10 grudnia 1981 r., (numer 1 - 8). Zawieszone w stanie wojennym, zostało wznowione w marcu 1989 r. jako numer 9, ale więcej numerów już nie wyszło.
28. G. Woźniak, Kulisy „Wryja". „Nowiny” 1991, nr 139(19 - 21.08) s. 4.
190