Image0021 (6)

Na całym świecie wprowadzane są obecnie najnowocześniejsze systemy identyfikacji w celu śledzenia każdego naszego ruchu wykorzystujące częstotliwości radiowe i inteligentne karty, które zawierają dane biometryczne i są sprzężone z megabazami danych.

Nathan Allonby

Copyright O 2009

Centre for Research on Globalization Montreal, Kanada

www.globalresearch.ca

Tytuł oryginalny: „Identity Cards: A Global Per-spective", (Nexus, vol. 16, nr 6)

20 • NEXUS

Elektroniczne karty identyfikacyjne (ID) dokonały alarmującego postępu w kierunku stania się uniwersalnym dowodem tożsamości obowiązującym na całym świecie. Obecnie już 2,2 miliarda ludzi, czyli jedna trzecia światowej populacji, wyposażonych zostało w „inteligentne" karty ID (dowody osobiste). Ponad 900 milionów z nich zawiera biometryczne dane twarzy i linie papilarne. Zgodnie z obecnymi planami do roku 2012 będzie je posiadało ponad 85 procent światowej populacji. Pozostałych ludzi również to nie minie - większość z nich już została włączona do wcześniejszych generacji systemów identyfikacyjnych, głównie w krajach niedemokratycznych, takich jak Myanmar (Birma).

Kampanie prowadzone przeciwko elektronicznym kartom ID ze zrozumiałych względów starały się wykorzystywać problemy związane z systemami identyfikacji, podkreślając niemożliwe do opanowania zagrożenia związane z naruszaniem prywatności, oszustwami, nielegalnym korzystaniem z baz danych, zorganizowaną przestępczością, zawodnością biometrycznego rozpoznawania etc. W rezultacie ogromna liczba ludzi sądzi, że do wprowadzenia obowiązkowych kart ID „po prostu nie dojdzie”.

Najwyższy czas, aby przestać chować głowy w piasek. Nie ma żadnych przeszkód we wprowadzeniu na całym świecie obowiązkowych kart ID.

Wszystkie problemy związane z systemami kart ID są przypuszczalnie prawdziwe, lecz nie są one w stanie zapobiec ich wprowadzeniu. Przede wszystkim dlatego, że są to problemy, które będą oddziaływać na pojedynczych ludzi, a nie na ich rządy, według których to nie ich, ale nasz problem. Praktycznie rzecz biorąc, do dziś nie doszło do żadnej znaczącej dyskusji na temat tego jednego z najważniejszych zagadnień naszych czasów.

Pora przyjrzeć się, jakiemu celowi mają w rzeczywistości służyć systemy identyfikacji, zwłaszcza że rządy doskonale wiedzą, iż karty ID nie powstrzymają terroryzmu ani nie ograniczą zorganizowanej przestępczości, kradzieży tożsamości, oszustw etc. Skoro tak, musi zatem istnieć inny powód ich wprowadzania - i właśnie tego rządy nie chcą społeczeństwom ujawniać.

Czyżby skoordynowany międzynarodowy program?

Przypuszczalnie uda się nam dowiedzieć więcej, o co tu chodzi, kiedy przyjrzymy się dokładniej temu, co dzieje się na świecie. Co ciekawe, jak się wydaje, nikt nie opublikował jak dotąd wyczerpującego i godnego zaufania przeglądu światowych projektów kart ID, w związku z czym zmuszony byłem przeprowadzić go osobiście dla potrzeb tego artykułu [stosowne tabele znajdują się w oryginalnym artykule autora - redakcja],

Z tego zestawienia, z wielu względów niekompletnego, wynika, że zaawansowane systemy kart ID pojawiają się, o dziwo, w najbiedniejszych krajach świata, które są pogrążone w chaosie, gdzie toczą się wojny domowe i panuje głód, zarówno dużych, jak i małych. Pojawiają się w krajach o bardzo odmiennych kulturach, krajach prawie zupełnie nieuprzemysłowionych i nierozwiniętych, a w pierwszym rzędzie niemal we wszystkich krajach islamskich. Tych kilka, które nie będą miały zaawansowanego elektronicznego systemu identyfikacji obywateli, to nie warta uwagi mniejszość. Ma do tego dojść pod koniec roku 2012. Na przykład 25 czerwca 2009 roku Indie oznajmiły, że dążą do wprowadzenia uniwersalnych biometrycznych kart ID do roku 2011, to jest zarejestrowania blisko 1,2 miliarda ludzi w zaledwie 18 miesięcy.

Są też „szare” obszary. Na przykład w niektórych państwach, takich jak Mozambik i Zambia, wprowadzono biometryczne karty do rejestracji wyborców, które nie są oficjalnie uznawane jako dowody osobiste, chociaż w rezultacie ich wprowadzenia doszło do zarejestrowania całej ludności.

„Karty Wyborcze” mają tendencję do przekształcania się po wyborach w państwowe karty ID, tak jak to stało się na przykład na Haiti. (Jaki związek ma wprowadzanie kart identyfikacyjnych z „ustanawianiem demokracji”?) Stany Zjednoczone należy

STYCZEŃ-LUTY 2010