TECHNIKA
NAGŁOŚNIENIOWA
densalor należy okleić taśmą i dodatkowo ścisnąć opaskami, stosowanymi do spinania przewodów elektrycznych. Przed włożeniem go do opakowania trzeba wystające z folii aluminiowej przewody odpowiednio szczelnie przymocować do pokrywki - najlepszym sposobem będzie przykręcenie ich śrubami. W tym celu w zakrętce obudowy kondensatora należy wywiercić dwa otwory o średnicy 5mm. przez które ciasno przejdzie śruba z zamocowanymi przewodami (w układzie modelowym zastosowano śrubki M5 o długości 20mm). Aby zapewnić szczelność połączenia od góry. na pokrywki śruby należy założyć podkładki z gumką (zdjęte z wkrętów do mocowania blachodachówki), a dopiero potem skręcić całość nakrętką. Bardzo ważnym elementem jest zalanie całego kondensatora olejem transformatorowym, który powinien wypełniać cały kondensator, gdyż w przeciwnym razie w środku między przewodami doprowadzającymi napięcie może powstać przebicie Takie napełnienie go po same brzegi jest trudne, dlatego w zakrętce trzeba wywiercić otwór o średnicy 4mm, który będzie pełnił rolę małego wlewu. Do jego zamknięcia użyjemy korcczka od olejku zapachowego (do ciast). Takie rozwiązanie pozwoli napełnić całkowicie kondensator jak i później na kontrolę poziomu oleju. Tak przygotowane kondensatory powinny mieć pojemność około 4.5nF i maksymalne napięcie przebicia 6,8kV dla prądu przemiennego i I9,2kV dla prądu stałego. Do połączenia tak wykonanych kondensatorów najlepiej jest użyć diod wysokonapięciowych /. transformatorów WN od starych telewizorów. Łączenie zwykłych diod w szereg np. 1N4007 nie jest zalecane, choćby zc względu na duże ryzyko przebić. Do wyjścia mnożnika (najlepiej do bieguna dodatniego) trzeba obowiązkowo dołączyć opornik zabezpieczający. W moim układzie zastosowałem zwykł)' rezystoi o wartości 2200/IOW. Zapewne nie jest to najlepsze rozwiązanie (idealny byłby rezystor wysokonapięciowy, jednak z jego zdobyciem są duże problemy), niemniej spełnia on popra
wnie swoją funkcję. Cały mnożnik umieściłem w nasuwce od rurki kanalizacyjnej o średnicy lócm. Cztery kondensatory zostały ciasno włożone w zaślepkę od tej rurki i dzięki uszczelce nie wypadają z nasuw ki, natomiast górną pokrywkę wykonałem z pleksi (o grubości 3 mm i średnicy takiej jak dolna zaślepka), do której zamocowałem 4 gniazda bananowe. Po skręceniu całości mnożnik nadaje się do zasilania takich urządzeń jak np. lifter lub generator Marxa.
Jonolot jest urządzeniem unoszącym się w powietrzu pod wpływem dołączonego wysokiego napięcia. Całość składa się z kilku sklejonych ze sobą listewek, paska folii aluminiowej, cienkiego drutu nawojowego i źródła wysokiego napięcia. Fenomen tego urządzenia polega na tym, źe trudno wyjaśnić, dlaczego w ogóle całość się unosi.
Ogólny wygląd jonolotu przedstawia fotografia 6. Szkielet urządzenia został sklejony z balsy, ponieważ jest to najlżejsze i dość wytrzymałe drewno. Użycie jakiegokolwiek innego drewna jest niemożliwe ze względu na znaczne zwiększenie wagi modelu. Kształt samego jonolotu musi być jak najbardziej symetryczny (najczęściej jest to trójkąt równoboczny lub sześciokąt). W tym wypadku lifter wykonano o kształcie sześciokąta, z 12 listewek o długości 20cm (poprzeczki) i 7 listewek o długoś
ci 9cm (nóżki), wszystkie o przekroju 1 >; lmm sklejone klejem szybkoschnącym. Szczegółowe wymiary podano na rysunku 3. Przed klejeniem najlepiej jest narysować kształt sześciokąta na kawałku tekturki. ułożyć na nim listewki i dopiero wtedy zalać je niewielką ilością kleju Po wyschnięciu, od szkieletu trzeba bardzo delikatnie oderwać papier i tak przygotowany model można
Elektronika dla Wszystkich Listopad 2006 15