Image4

PODSTAWOWE INFORMACJE O JĘZYKU JAPOŃSKIM

Pismo i wymowa

Systemy zapisu

Największa trudność języka japońskiego polega niewątpliwie na systemie zapisu.

W języku japońskim stosuje się ideogramy pochodzenia chińskiego, tak zwane M'¥kanji. Ogólną liczbę znaków szacuje się na około 40000, ale w codziennym użyciu (prasa, publikacje, książki) jest ich około 2000 (tak zwane it>f^\W¥jdyd kanji, czyli znaki powszechnego użycia).

Znak japoński kanji na ogół ma dwa czytania: czytanie japońskie g)l|gftH-kun'yomi oraz sinojapońskie    'yomi. To rozróżnienie

wynika z chińskiego pochodzenia znaków: czytanie kun'yomi jest to słowo pochodzenia japońskiego, któremu przypisano, w zależności od znaczenia, znak kanji, natomiast czytanie on 'yomi powstało poprzez przystosowanie czytania chińskiego do japońskiego systemu fonetycznego.

Przykład:

dom: %.kun’yomi: V''X. ie, on'yomi: fi' ka.

Na ogół znak odczytywany jest przez kun'yomi kiedy występuje sam, natomiast w złożeniach (dwa tub więcej znaków tworzących jedno słowo) stosuje się czytanie on'yomi. Od tej ogólnej zasady istniejąjednak liczne wyjątki.

Hiragana i katakana

Obok systemu zapisu w znakach, gdzie pojedynczy znak obok wartości fonetycznej niesie ze sobą wartość znaczeniową, występuje tak zwana {fi^kana. czyli zapis sylabiczny, w którym pojedynczy znak pełni rolę zbliżoną do roli litery - zapisuje się nim konkretną sylabę.

Istnieją dwa sylabariusze:

a)    hiragana - stosowana do zapisu końcówek gramatycznych, partykuł, oraz słów, których nie zapisuje się w znakach kanji

b)    katakana - służy głównie do zapisywania słów obcego pochodzenia głównie angielskiego, a także imion i nazwis obcokrajowców

-9-