Ciągadła wykonane z tego tworzywa eliminują wszystkie cechy ujemne ciągadeł z węglików spiekanych oraz diamentu naturalnego. Kryształy diamentu w ciągadle rozłożone są przypadkowo, a co za tym idzie nie tworzą charakterystycznych płaszczyzn łupliwości, jak ma to miejsce w przypadku ciągadeł z diamentu naturalnego. Dlatego własności ciągadeł z diamentu syntetycznego są jednakowe we wszystkich kierunkach.
Wykazują one doskonałą twardość, odporność na ścieranie, dobre przewodnictwo cieplne i odporność na działanie środowisk agresywnych.
Mogą być stosowane w o wiele szerszym, w porównaniu do ciągadeł diamentowych, zakresie wymiarowym.
Część roboczą narzędzia stanowi rdzeń wykonany z diamentu syntetycznego (proszek diamentowy o odpowiedniej granulacji) i metalicznej osnowy (spoiwa). Składniki te łączone są ze sobą na drodze procesów metalizacji i zagęszczania. Rdzeń otoczony jest pierścieniem wykonanym z węglika spiekanego.
Pierwsze ciągadła z polikrystalicznego syntetycznego diamentu zostały wyprodukowane i rozpowszechnione w 1974 roku przez amerykańską firmę General Electric i nosiły nazwę COMPAX.