img035

9

Rys. 6-30. Zasada pracy i rozkład temperatury w natryskowej zamrażalni na ciekły azot

1 — wentylatory odśrodkowe i osiowe, 2 — dysze natryskowe N2, 3 — przenośnik taśmowy, 4 i 5 — wlot i wylot produktu, 6 — zasilanie ciekłym N2, 7 — wentylator wyciągowy zużytego Na, 8 — czujnik termostatu, 9 — zawór termoregulacyjny, 10 — izolowana wanna

a — temperatura środka produktu, b — temperatura powierzchni produktu, c — średnia końcowa temperatura produktu

wielka ilość (ok. 1% N₂) — do strefy IV z biegiem taśmy, w kierunku wylotu produktu. Ten drugi strumień powstrzymuje przenikanie wilgotnego powietrza z otoczenia i chroni wnętrze przed zaszronieniem.

Wentylatory odśrodkowe w strefie II wywołują ruch par azotu równoległy do taśmy z prędkością v = 15 m/s, co przy bardzo dużej różnicy temperatury między produktem a ośrodkiem chłodzącym powoduje dużą prędkość zamrażania.

W strefie I wentylatory osiowe tłoczą strumień par azotu w kierunku prostopadłym do taśmy. Azot w temperaturze około — 20°C wyciągany jest wentylatorem (tzw. ekshaustorem), którego dysza ssawna znajduje się pod taśmą w pobliżu wlotu produktu. Podział strumienia par azotu jest regulowany wydajnością tego wentylatorą oraz specjalnymi przesłonami między poszczególnymi strefami tunelu. W strefie natrysku izolowana obudowa tworzy rodzaj wanny, na którą ścieka nadmiar rozpylanej cieczy, zawracanej po przefiltrowaniu do zbiornika azotu. Czujniki opo-

251