img165 (4)

XV

Homoseksualizm u kobiet

Homoseksualizm występuje zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Ponieważ jednak istnieją głębokie różnice fizjologiczne, psychologiczne, społeczne i kulturowe między kobietą i mężczyzną, więc i problem homoseksualizmu przedstawia się u nich odmiennie. Dlatego w książce tej. podobnie zresztą jak i w innych publikacjach, jest on przedstawiony oddzielnie. Homoseksualizm kobiet zajmie znacznie mniej miejsca. Wynika to stąd. że ilość materiałów o homoseksualizmie u mężczyzn jest bardzo duża, natomiast problem żeńskiego homoseksualizmu jest niedostatecznie opracowany, liczba publikacji na ten temat też jest mniejsza. Lesbijkom jest również dużo łatwiej niż gejom ukryć swój homoseksualizm; mogą one być w pełni zadowalającymi swoich mężów żonami, utrzymując jednocześnie trwały związek homoseksualny.

Wśród przyczyn prowadzących do rozwoju homoseksualizmu u osobników żeńskich należy wymienić wpływ w okresie płodowym hormonów męskich na rozwijające się ośrodki mózgowe związane z zachowaniem reprodukcyjnym i niereprodukcyjnym, oraz zaburzenie właściwych stosunków w trójkącie matka-cór-ka-ojciec. W rozwoju seksualizmu u dziewcząt zasadniczym czynnikiem patogenetycznym wydaje się brak matki lub innej osoby, na której dziecko mogłoby wzorować budowanie swojej żeńskiej roli, jak też konflikt z matką i brak oparcia w ojcu, któiy nie stanowi w oczach dziewczynki wzorca męskiego godnego szacunku.

W stosunku do osobników męskich używamy tu terminu „gej" lub „homoseksualista", a w stosunku do osobników żeńskich terminów ..lesbijka" lub ..homo-seksualistka", ponieważ język polski, w odróżnieniu na przykład od języka angielskiego, pozwala na takie rozróżnienie płci.

CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA

Uważa się. że częstość występowania homoseksualiz-mu wśród kobiet jest dwa razy mniejsza niż wśród mężczyzn. Prawdopodobnie jednak jest to w pewnym stopniu związane z większą trudnością wykrycia homoseksualizmu wśród kobiet. Najwięcej danych statystycznych dotyczy kobiet amerykańskich. W roku 1929 Davis opublikowała dane dotyczące życia płciowego 2200 Amerykanek, z których 1200 ukończyło wyższe studia. Autorka stwierdziła, że więcej niż jedna na sześć kobiet miała jawne doświadczenie homoseksualne. Częstość ta była wyższa u kobiet z wyższym wykształceniem i samotnych. Niezależnie od tego więcej niż jedna na sześć kobiet miała silny związek uczuciowy z inną kobietą, chociaż, bez kontaktu fizycznego. Landis i wsp. stwierdzili w 1940 roku. że spośród 153 badanych kobiet niecałe 4% miało jawny kontakt homoseksualny. a około \57( odczuwało silniejsze przywiązanie uczuciowe i fizyczne do kobiety niż do mężczyzny.

jednak podstawowe znaczenie dla oceny częstości występowania homoseksualizmu wśród kobiet miały badania Kinseya i wsp., opublikowane w 1953 roku. Objęły one ponad 5000 białych kobiet z USA. Badania zachowania seksualnego kobiet - prowadzone przez Kinseya i wsp. - były jeszcze bardziej szczegółowe niż opublikowane przez nich uprzednio badania zachowania seksualnego mężczyzn.

Kinsey oraz wsp. (1953) wyodrębnili trzy główne grupy: