img426 (2)

I

Lekcja ' )■ 4^

Temat: Budowa nagłówka pakietu IP.

— 0	4
Wersja	IHL __

h	|1	J 2	I ^2	j 2	— 3
2	|6	|0	I ^4	i 8	1

Rodzaj usługi

Długość całkowita

identyfikacja

Znaczniki

Przesunięcie fragmentu

Protokół

Suma kontrolna nagłówka

Adres nadawcy

Adres odbiorcy

-    Pakiet (Datagram) IP składa się z nagłówka i danych,

-    Nagłówek ma część stałą o długości 20 bajtów i część opcjonalną o zmiennej długości.

-    Rozmiar pakietu iP 64KB,

Elementy nagłówka pakietu IP:

1.    Wersja (4 bity) - rejestruje, do której wersji protokołu należy pakiet, liczba 4 (0100) oznacza IPv4, liczba 6 (0110) oznacza IPv6.

2.    IHL (4 bity) - zapowiada rozmiar nagłówka w 32-bitowych słowach. Minimalna wartość wynosi 5 i dotyczy sytuacji, gdy nie występują żadne opcje. Maksymalna wartość tego 4 bitowego słowa to 15 co oznacza, że nagłówek ma długość 60 bajtów.

3.    Typ usługi (TOS) (8 bitów) - określa priorytet usługi, możliwe są kombinacje niezawodności i szybkości, pierwsze 3 bitowe pole określa priorytet pakietu (000 - pakiet rutynowy, 101 - pakiet krytyczny, 111 - pakiet sterujący siecią), koleje 3 bity określają co dla hosla jest najważniejsze opóźnienie, przepustowość, niezawodność.

4.    Długość całkowita (16 bitów) - oznacza długość całego pakietu, nagłówka razem z danymi, maksymalny rozmiar to 65535 bajtów (64KB), (liczba 8 bitowych obiektów),

5.    Identyfikacja (16 bitów) - gdy IP musi dokonać fragmentacji zapisuje w tym polu liczbę, która pozwoli mu określić do którego komunikatu należy dany pakiet. Wszystkie fragmenty jednego komunikatu zawierają ten sam identyfikator,

6.    Znaczniki DF, MF (4 bity) - znacznik DF (do not fragment) - jest to polecenie dla routera, aby nie dzielił pakietu na fragmenty, ponieważ odbiorca nie jest w stanie składać kawałków w całość. MF (Morę Fragments) - ten bit jest ustawiony we wszystkich fragmentach z wyjątkiem ostatniego, informuje on, że komunikat składa się z kilku fragmentów przesyłanych osobno.

7.    Przesunięcie fragmentu (Pozycja fragmentu) (13 bitów) - mówi, gdzie w bieżącym komunikacie leży dany fragment. Wszystkie fragmenty komunikatu muszą mieć wielkość będącą wielokrotnością 8 bajtów, komunikat może być podzielony na 8192 fragmentów,

8.    Czas życia (8 bitów) - zawiera liczbę ograniczającą czas życia pakietu. Czas liczony w sekundach lub skokach. Maksymalna wartość 255. Protokół (8 bitów) - mówi do którego procesu transportowego pakiet należy, określa protokół transportowy, 1- ICMP, 6-TCP, 17-UDP.

10.    Suma kontrolna nagłówka (16 bitów)-to liczba weryfikująca nagłówek, wykorzystywana jest do wykrywania błędów. Z powodu, że TTL zmienia się z każdym przeskokiem wartość ta jest na nowo wyliczana,

11. Adres nadawcy (adres źródłowy) (32 bity) - wskazuje numer sieci i numer hosta źródłowego,

12. Adres odbiorcy (adres docelowy) (32 bity) - wskazuje numer sieci i numer hosta docelowego,

13.    Opcje (do 40 bajtów) - opcje zostały stworzone po to aby rozbudować początkowy nagłówek protokołu, wyposażyć go w nowe funkcje. Pole Opcje jest wypełniane do wielokrotności 4 bajtów.

14.    Wypełniacz (wyrównanie) - pole to wyrównuje nagłówek do wielkości 32 bitów, składa się z bitów o wartości 0.

Opcje:

Bezpieczeństwo - określa poufność pakietu, można używać tego pola, aby kierować ruch pakietów przez określone kraje uznane za przyjazne a nie przez tzw. Czarne charaktery,

Rygorystyczny routing wg nadawcy - podaje pełną ścieżkę od źródła do celu jako sekwencje adresów IP. Od datagramu wymaga się by podążał dokładnie tą trasą.

Swobodny routing wg nadawcy - wymaga od pakietu przejścia przez określone routery w określonej kolejności lecz po drodze pakiet może przechodzić przez inne routery,

Rejestruj trasę - każe routerom na całej trasie pakietu doczepiać swoje adresy IP do pola opcji. Pozwala to na prześledzenie błędów w algorytmach routingu.

Znacznik czasowy - przypomina licznik tras z tą różnicą, że oprócz rejestrowania tras przez routery, zapisuje 32-bitowy znaczniki czasowy.