img509

1.1.3. Odległości zabudowy od lotnisk

Rozporządzenie MTiGM z dnia 26 października 1998 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych (Dz. U. nr 130, poz. 859) zawiera kompleks regulacji prawnych, określających wymagania dotyczące projektowania i budowy lotnisk cywilnych dla samolotów i śmigłowców.

Regulacje te odnoszą się przede wszystkim do zagospodarowania terenów lotnisk i znajdujących się na nich urządzeń ale również do warunków w ich sąsiedztwie, które mają wpływ na bezpieczeństwo startów i lądowań statków powietrznych.

Duży zakres tych regulacji i ich ścisłe powiązanie wzajemne nie pozwalają na wyodrębnienie spośród nich tylko tych przepisów, które określają wymagane odległości między elementami zagospodarowania terenów lotnisk, stanowiącymi przeszkody w ruchu naziemnym na ich obszarze lub wystającymi ponad powierzchnię i zagrażającymi bezpieczeństwu statków powietrznych w locie.

Z tego powodu, w razie potrzeby zastosowania przepisów rozporządzenia wymagane jest bezpośrednie korzystanie z pełnego tekstu powołanego Dziennika Ustaw.

Ponadto, z problematyką odległości od lotnisk wiążą się postanowienia normy PN-89/L-49001. Lotniska. Wyznaczanie stałych powierzchni ograniczających wysokość obiektów na lotniskach i w ich rejonie. Obydwa te źródła są zbyt szczegółowe, aby przytoczyć tutaj ich treść

Rys. 2. Zasady określania powierzchni ograniczających dla lotnisk śmigłowcowych Źródio: PN-89/L-49001

w skrócie. W każdym przypadku problemy zabudowy w sąsiedztwie lotniska, a szczególnie w pasach nalotów, należy analizować indywidualnie, korzystając z pełnego tekstu powołanych źródeł regulacji.

Powierzchnie ograniczające przeszkody dla ruchu statków powietrznych w rejonach przylotniskowych określa się z pomocą tabel i rysunków zamieszczonych w normie, stosownie do charakterystyki użytkowej lotniska. Ponadto, również na obszarach położonych poza obrębem powierzchni ograniczających, budowa obiektów wysokich stanowiących potencjalne zagrożenie eksploatacyjne lotniska, wymaga indywidualnej analizy ruchowej i opinii kompetentnej władzy lotniczej.

Przedstawione na rysunku 2 zasady określania powierzchni ograniczających dla lotnisk śmigłowcowych są proste i mogą być zastosowane bezpośrednio w praktyce planowania przestrzennego i projektowania inwestycji. Indywidualnej decyzji projektowej wymaga ustalenie wymiarów pasa startowego, w zależności od charakterystyki użytkowej sprzętu latającego. Określanie powierzchni ograniczających dla lotnisk samolotowych wymaga w każdym przypadku wykonania szczegółowej analizy warunków użytkowania konkretnego lotniska, z uwzględnieniem schematów graficznych i danych tabelarycznych zawartych w normie.

1.2. Odległości zadrzewienia i robót ziemnych od pasów drogowych i kolei

1.2.1. Zadrzewienie przy drogach publicznych

Uchylone rozporządzenie ministra komunikacji z dnia 1 marca 1963 r. w sprawie zadrzewienia dróg publicznych podlegających nadzorowi ministra komunikacji (Dz.U. nr 9, poz. 55) ustalało (§ 8), że drzewa i krzewy powinny być sadzone:

1)    poza koroną drogi w obrębie pasa drogowego,

2)    na pasach przydrożnych szerokości 0,75 m wolnych od upraw,

3)    poza istniejącym pasem przydrożnym na gruntach przyległych do istniejącej drogi, gdy jest przewidywane jej poszerzenie. Rozporządzenie określało ponadto (§ 13), że odległość żywopłotów

lub pasów zadrzewień ochronnych od krawędzi rowu lub stopy nasypu powinna być 10-krotnie większa od wysokości żywopłotu i nie mniejsza niż 15 m dla pasów zadrzewień ochronnych.

14

15