IMG96

7.29.    Dla wystąpienia alergicznego kontaktowego zapalenia skóry krytyczne są:

•    ..a) komórki Langerhansa

b) limfocyty Tc

•    c)''limfocyty Thl

d)    komórki NK

e)    melanocyty

f)    komórki tuczne

7.30.    Stosowane od niedawna w alergologii leki zafirlukast i mon-telukast łagodzą objawy astmy poprzez:

a)    blokowanie receptorów H, i H₂ dla histaminy

b)    hamowanie degranulacji komórek tucznych

c)    hamowanie 5-lipooksygenazy

»d) blokowanie receptorów dla leukotrienów LTC₄. LTD₄ i LTE„

e)    osłabianie wytwarzania IgE przez limfocyty B

f)    stymulację wytwarzania IFN-y przez limfocyty pomocnicze Thl

(komentarz)

Odpowiedzi i komentarze

7.1.    --c    -

7.2.    a-c---

7.3.    -b-d--

7.4.    --C--

Alergie. w ścisłym znaczeniu, są stanami chorobowymi, w których konkretna substancja (związek chemiczny) wywołuje objawy, jak: kaszel, wyciek z nosa. kichanie, duszności (w przypadku alergii wziewnych). wynikające ze swoistej interakcji ze związanymi z komórkami tucznymi IgE. Niejednokrotnie jednak pewne czynniki, takie jak: zimne powietrze, dym tytoniowy, zapach perfum, mogą wywoływać objawy podobne do alergicznych. Ustalenie, czy dany pacjent jest „prawdziwym" alergikiem, czy też należy do osób reagujących nadreaktywnie. jest sprawą pierwszorzędnej wagi. ponieważ odpowiednia diagnoza może decydować nie tylko o dalszym leczeniu, ale często także ó stylu życia pacjenta. W diagnostyce alergii pomocnych jest wiele badań. W badaniu krwi na podłoże alergiczne może wskazywać podwyższona liczba^fódsetek^ eozynofilów. Zazwyczaj eozynofilia we krwi wiąże się ze stopniem nasilenia objawów i intensywnością alergicznego procesu zapalnego, ale często u alergików poziom eozynofilów jest podwyższony także w okresie bezobjawowym. Stosunkowo użyteczne są <4^jjW^Si5>kt6re powinny być wykonywane w okresie bezobjawowym. W najprostszej formie polegają one na nakropleniu ekstraktu (roztworu) alergenu w miejsce zadrapań sztucznie wywołanych na przedramieniu.

W przypadku prób skórnych należy pamiętać, że nie zawsze występuje ścisła korelacja między wynikiem próby a objawami. Nie tak rzadkie są wyniki fałszywie ujemne, pomimo ewidentnego obrazu klinicznego alergii. Ponadto w znacznym odsetku u osób zdrowych obserwowane Są dodatnie reakcje skórne na określone alergeny. Przy wykonywaniu testów skórnych istotne jest. by pacjent wcześniej; nie zażywał środków przeciwhistamino-wych i innych leków, mogących powodować wystąpienie wyników fałszywie ujemnych. Oprócz prób skórnych, pomocne w diagnostyce alergii jest określenie swoistych IgE w surowicy w teście RAŚJ lub jego modyfikacji ^- FAST. Testy te są jednak kosztowne i z tego względu rzadziej wykonywane. W przypadkach wątpliwych bardzo miarodajne są próby prowokacyjne, polegające, jak nazwa wskazuje, na celowym zastosowaniu domniemanego alergenu: wziewnie. donosowo. doustnie - w zależności od narządu (układu), którego dotyczą objawy.

Podsumowując, stwierdzenie alergii u chorego powinno się opierać na obrazie klinicznym w powiązaniu z wynikami prób diagnostycznych. Brak lub słaba korelacja między objawami a wynikami testów może świadczyć, że dany pacjent należy do osób „nadreaktywnych". wymagających odmiennego podejścia terapeutycznego.

7.5.    a - -d - -

7.6.    ab----

7.7.    -b- -e -

Der p 1 jest silnym alergenem białkowym (o masie cząsteczkowej 25 kDa) pochodzącym z roztoczy kurzu domowego Dermatophagoides ptero-