Rys. 36
ę, omijając jednego ćwiczącego. i zawodnika, któremu podał pil
i koła znajduje się dwóch zawód 5d, biegnie na miejsce zawodnił ' środka, a środkowy podaje i biegi
edną lub więcej piłek. Na sygi ciągu podając piłkę. Na następ zenia, ćwiczący mogą na określo
\ między kołami. Odległość międ 8. 37).
5.3.5. ĆWICZENIE W FORMIE FRAGMENTÓW GRY
1. Ćwiczący ustawieni w dwóch rzędach naprzeciw siebie. Pierwszy z rzędu podaje piłkę do pierwszego z rzędu przeciwnego, a następnie spełnia rolę obrońcy, przeszkadzając mu w następnym podaniu. Kolejno każdy z podających spełnia rolę obrońcy.
2. Ćwiczy trzech zawodników na ograniczonej przestrzeni. Dwóch z nich biegając podaje piłkę, a jeden stara się ją wyłapać. Odmiana tego ćwiczenia polega na tym, że dwóch podaje i dwóch przeszkadza.
3. Trzech, czterech lub większa liczba zawodników tworzy jeden zespół, który biegając na ograniczonej przestrzeni, podaje między sobąpiłkę. Przeciwnicy w tej samej liczbie, starają się wychwycić piłkę. Po wychwyceniu obrońcy stawają się podającymi, a podający obrońcami. Ćwiczenie rozpoczyna się rzutem sędziowskim.
4. Dwóch zawodników biegnie w przód, podając między sobą piłkę. W środku między nimi biegnie obrońca, który stara się wychwycić piłkę.
5. Dwóch zawodników stoi obok siebie w odległości kilku metrów od ściany (twarzą do ściany). Trzeci zawodnik stoi z nimi i rzuca piłkę o ścianę w ten sposób, żeby po odbiciu znalazła się mniej więcej między nimi. Obaj zawodnicy startują (lub wyskakują) do piłki i każdy z nich stara się ją chwycić. Po pewnym czasie zawodnik rzucający zmienia się z jednym z dwóch ćwiczących.
Ponadto każde ćwiczenie wykonywane uprzednio w formie ścisłej można realizować w formie fragmentu gry, poprzez umiejętne włączenie do ćwiczeń aktywnie grającego
przeciwnika.
3 zawodnika (w odległości okd agi zawodnik, ktdry posiada p® ę z boku, podaje ją do zawodnił* Ten kozłuje piłkę do zawodni piłkę następnemu ćwiczącemu e na koniec rzędu (rys. 38).
Jednym z podstawowych elementów techniki gry w piłkę ręczną są rzuty. Jest to element, który w zasadniczy sposób wpływa na przebieg oraz rezultat walki toczącej się na boisku. Podczas wykonywania rzutu w maksymalnym stopniu angażowane są mięśnie kończyn dolnych, górnych, bioder oraz brzucha.
Analizując technikę wykonywania rzutów można przyjąć, że rzuty do bramki są odpowiednikiem podań, popartych silniejszą pracą tułowia i rąk. O sile rzutu decyduje droga i czas działania ręki na piłkę. Im dłuższą drogę w określonej jednostce czasu pokona ręka z piłką, tym siła rzutu będzie większa (piłka osiągnie większą prędkość).