IMG73 (5)

24

t-TTT*¹⁴¹"

U panboloidy ibtciyUoić sekcji górnej jest. jak widać, większa od zbieżysioici lekcji <roa. węj, a zbieżystość sekcji środkowej większa od zbteźysioici sekcji dolnej.

Dla stożka wartości poszczególnych ilorazów wyniosą

Poszczególne ilorazy S4 równe jedności, z czego wynika, że zbieżystość każdej sekcji dla Modi jest taka sama

Dla neiloidy wad ości ilorazów wyniosą

- 0.7723

= 0.5469

Tak więc dla neiloid) zbieżystość sekcji dolnej jest większa od zbieżystości sekcji środkowej, a zbiez>Mość sekcji iiodkowq większa od dnezystoki sekcji górnej.

Dla brył o takim samym parametrze kształtu, których wykładnik kształtu zawarty jest w granicach 0 < r < 2. najmniejszą zbieżystością cechuje się sekcja leząca u podstawy bryły. Zbieżystość sekcji będzie rosła, gdy jej odległość od wierzcho&a będzie malała.

Bryły o takim samym parametrze kształtu, dla których wykładnik kształtu r > l mają największą zbieżystość dla odcinków leżących u podstawy. Zbieżystość sekcji będzie malała ze spadkiem odległości sekcji od wierzchołka bryły.

Dla scharakteryzowania zbieżystości strzały można poprzestać na określeniu zbieżystości dolnej jej części. Godna uwagi jest propozycja Krenna (1944). według której zbieżystość określa się wzorem:

7

0.4/

gdzie

d_ou - grubość bryły w odległości \l\Ojej długości licząc od podstawy, dójj - grubość bryły w połowie jej długości.

I - długość bryły

Pełność i zbieżystość to dwie różne cechy kształtu. Bryły mogą się cechować taką samą pełnością, a tch zbieżystość może być różna (rys. 4). Bryły mogą się cechować różną pełnością, a ich zbieżystość będzie taka sama (rys. 5). Najczęściej jednak bryły bardziej pełne są mniej zbieżyste. Rozgraniczenie pojęć pełności i zbić żystoici zawdzięczamy badaniom Grochowskiego (1958)

3. Smukłość brył

Smukłość jest to stosunek długości bryły wyrażonej w metrach do grubości wyrażonej w centymetrach. Najczęściej do określania smukłośct przyjmuje się grubość bryły w odległości 1.3 m. licząc od jej podstawy W przypadku strzały gnibość tę nazywamy pierśnicą. Smukłość bryły o długości / i pierśntcy d, •, jest równa

Dla brył regularnych d_u = 2 ^p(l- 1.3)', stąd:

(1.14)

Z

\

\

Rysunek 4

Bryły o takK»| samo| pełności, lecz różnej zbieżystości

Rysunek 5

Bryły o takie) samej zt*ezy-stośo. lecz różnej pełnośo

200 ypil-UY

Bryły o tej samej długości i tym samym parametrze kształtu będą miały tym większa smukłość. im większa będzie ich pełność.

4. Sposoby określania wykładnika kształtu

Poznanie pełności strzały wymaga określenia jej wykładnika kształtu Poznai-my więc kilka sposobów określania tej cechy strzały.

a. Określanie wykładnika kształtu na podstawie ilorazu grubość (sposób Gieruszyńskiego)

Weźmy dwa przekroje.    - leżący w odległości x, od wierzchołka, i g₂ - lezący

w odległości x_: od wierzchołka

Wykorzystując własność I brył regularnych (patrz str 19), orrzymarm