IMG 36 (6)

150

^fl    oą

gdzie:

V - miąższość drzewostanu.

A - powierzchnia drzewostanu. a - wielkość powierzchni próbnej.

V_g - miąższość drzew na powierzchni próbnej

Miąższość drzew na powierzchni próbnej można określić za pomocą tablic miąższości dla drzew lub drzewostanów, a także za pomocą odpow iednich wzorów empirycznych W drzewostanie można założyć jedną powierzchnię próbną lub kilki albo leż kilkanaście powierzchni

W przypadku założenia większej liczby powierzchni próbnych można określić łączną miąższość tych powierzchni, a wówczas do wzoru (3.80) nałeży podstawić również łączną wielkość powierzchni próbnych. Można także określić miąższość każdej powierzchni oddzielnie i ustalić średnią miąższość i średnią wielkość powie-rzchni próbnej, po czym przeliczyć tę miąższość na cały drzewostan.

Aby określić miąższość drzewostanu sposobem powierzchni próbnych, należy

1)    dokonać wyboru powierzchni próbnej.

2)    założyć powierzchnię próbną i zmierzyć na niej pierśnice drzew,

3)    zmierzyć wysokości pewnej liczby drzew pobranych z całego drzewostanu, a więc przy pomiarze tym me należy ograniczać się do drzew występujących na powierzchni próbnej.

4)    sporządzić krzywą wysokości lub określić średnią wysokość drzewostanu -w tym ostatnim przypadku należałoby najpierw określić przeciętną pierśnicę drzewostanu (lub inną pierśnicę. np. drzewa centralnego), a pomiary wysokości należałoby ograniczyć do drzew o odpowiedniej pierśnicy,

5) określić miąższość powierzchni próbnej za pomocą tablic miąższości lub odpowiednich wzorów empirycznych i następnie przeliczyć tę miąższość na cały drzewostan

• Przykład W 66-tcmim drzewoiiame sosnowym o powierzchni 5 ha ułożono powierzchnię próbna o wiełkoto 0.5 ha i potnie nono na mej ptcrfiwe drzew (tab 35) Sporządzono następnie krzywą wysokości. po czym uowjac utobcc traazizołć Gnmdncra-Schwappacha obliczono miaższoić gmbizny drzew majdupcych tię na powierzchni próbnej, otrzymano wynik 109.14 m\ Mi«ższott całego drze-fcosaao wyooit więc 1091.4 m\ a po przeliczeniu na 1 ha- 218.3 m^ł

. Przykład W tym umym drzewostanie winowym założono powierzchnie próbną o wiclkoici 0.5 ha t pomierzono pwrimcc drzew Dalej okre-Oono pierimcowg powierzchnie przekroju drzew znajdujących we na powierzchni próbrej - G, • U .7377 tn i nauępmc ich przeciętna pierimcę d_t» 21.8 cm Zmierzono wywkotć 10 drzew o pwrfmcach zbliżonych do wartołci przeciętnej dla drzewoiunu , okrełlono (radni* wywknIZ h_Ł» 20Jł m Korzytlajac ze wzoru empirycznego (3.55) obliczono miąt-

vroł< itrut drzewottanu

TaMiatt

Mąmość drzew na powierzchni próbnej określona za pomocą tabbc miąższości Gmndnera-Schwappecha (oraz określenie pola przekroju)_

Pu	»•	*,		H,V,	*•
12	3	16	0.080	0.240	0.0113	0.0339
14	t9	18	0.124	2J56	0.0154	0.2926
16	35	19	0,172	6.020	0.0201	0.7035
II	46	20	0.233	10.718	0.0254	1.1684
20	54	20	0.279	15.066	0.0314	1.6959
22	49	21	0.351	17.199	0.0380	1.8620
24	41	2)	0.418	17.138	0.0452	1.8532
26	32	22	0.514	16.448	0.0531	1.6992
28	16	22	0,604	9.664	0.0616	0.9856
JO	13	22	0.695	9.035	0.0707	0.9191
32	3	22	0.788	2J6»	0.0804	0.2412
M	2	23	0.928	1.856	0.0908	0.1816
36	1	23	1.036	1X136	0.1018	0.1018
Rcctn	314			109.14		11.7377

11.7377 20.8^0.404997+ -^|~|j= 2441.4416 0.4646-II34.2 m¹ a po przeliczeniu na I ha - 226.9 m^J.

Dokładność określania miąższości drzewostanu przy zastosowaniu sposobu powierzchni próbnych zależy od błędów popełnianych w pierśnicowej powierzchni przekroju, średniej wysokości i pierśnicowej liczby kształtu, a błąd średni określa się zgodnie ze wzorem (3.65). Rozwinąwszy wzór na błąd średni miąższości drzewostanu (p) otrzymuje się:

,/f.^

gdzie:

- jednostkowy współczynnik zmienności pierśnicowego pola przekroju drzewostanu,

n_c - liczba drzew na powierzchni próbnej.

Jednostkowy współczynnik zmienności V_c dla drzewostanów sosnowych o przeciętnej picrśnicy mniejszej od 12 cm wynosi około 100%. a dla pozostałych drzewostanów około 80%. Zakładając, że współczynnik zmienności wysokości z wyłączonym wpływem pierśnicy będziemy określali wzorem (3,33), a picrśnicową liczbę kształtu drzewostanu wzorem empirycznym (3.15), dla którego błąd średni wynosi 4%, możemy już teraz wyznaczyć błąd sposobów powierzchni próbnych Błąd ten określono przy założeniu, żc liczba drzew służąca do określenia średniej