172
3.11. Przepływ cieczy rzeczywistej przez rurociąg
T
11 ŻL
W ten sposób z równania Bemoulliego można wyeliminować Vj i v2 oiś» i Zapisujemy je zatem w postaci: * 5
3,75
2g Mii 2g^</2J 2g d] 2g
h v3 [
3,75
+^3 J T“ j
^2 2gV^2
\3,75
_ v3
/•> I d-
3,75
i\ui J
Stąd poszukiwane natężenie przepływu można zapisać zależnością:
1
2gHja + (,
M
+ £3 + ^3
\3,75
3,75
dAd,
Trudność związana z rozwiązaniem tego równania polega na tym, że aby móc podstawić doń właściwą wartość 4» trzeba znać wartość Re3, a z kolei obliczenie wartości Re3 wymaga znajomości v3, zatem też natężenia przepływu w rurze Q, co w tym zadaniu jest przecież poszukiwane. Trzeba zatem zastosować metodę kolejnych przybliżeń, przyjmując, że poszukiwane rozwiązanie istnieje, a procedura rozwiązywania okaże się zbieżna.
Dla ustalenia 4 w pierwszym przybliżeniu zakładamy Re3 =104 (co jest górną wartością krytyczną przyjmowaną w zagadnieniach technicznych). Stąd otrzymujemy 4=0,03164.
Po wykonaniu podstawienia i obliczeń otrzymuje się kolejno:
Q = 0,00233 m3/s, stąd: v3 = 1,85 m/s, Re3 = 74 000, 4 = 0,0192 w drugim przybliżeniu:
Q = 0,00292 m3/s, stąd: v3 = 2,33 m/s, Re^ = 93 200, 4 = 0,0181
po trzeciej próbie:
Q = 0,00300 m3/s, stąd: v3 = 2,39m/s, Re3 =95600, 4 =0,0180 co daje: Q = 0,00301 m3/s
Ponieważ dwie ostatnie wartości 4 s4 prawie równe, cykl iteracyjny można prze-rwać, uznając, że poszukiwana wartość natężenia przepływu wynosi Q = 0,003 m3/s ■ Tym samym:
Teraz można pr A. Wysokość rc
Przyjęto, że ciśnier ciśnienia, odpowia< jalnie mała w oblic: B. Linię energii;
A
Al
Al
A/
je w pi ^ Jcość rozporząd Unię energi: