- Ze względu ńa możliwość powstawania zafałdowań na powierzchni materiału wydłużanego, gniot jednostkowy e nie powinien być zbyt duży i należy go tak dobierać, aby współczynnik kształtu S zawierał się w granicach
2<8<2,5,
gdzie
(7.11)
Kowadła do wydłużania winny mieć powierzchnie czołowe wzajemnie równoległe, jednakową szerokość i jednakowe promienie zaokrągleń krawędzi. Niezachowanie warunku równej szerokości kowadeł prowadzi do wykrzywienia osi odkuwki.
3. PRZEBIEG ĆWICZENIA
3.1. Program ćwiczenia
Program ćwiczenia składa się z dwóch części obejmujących próby spęczania i wydłużania wybranych materiałów. Część pierwsza obejmuje wyznaczenie zależności beczkowa-tości od wartości stosunku d*/ho materiału spęczanego do jednakowej wysokości końcowej hi. Część druga obejmuje wyznaczenie zależności poszerzenia od wartości posuwu przy stałym gniocie.
3.2. Opis stanowiska
Próby spęczania i wydłużania należy przeprowadzić na mechanicznej prasie mimośro-dowęj wysięgowej PMSSO, z zainstalowanym kompletem kowadeł o płaskiej powierzchni roboczej.
Parametry prasy PMSSO.
• siła nacisku P = S00 kN,
- moc silnika N, = 5,5 kW,
- obroty silnika ni * 1430 minł,
- skok prasy h^n« - 84 mm.
Prasa PMSSO przedstawiona jest na rys. 7.10.
Napęd od silnika 1 (rys. 7.10) przekazywany jest za pośrednictwem przekładni pasowo-klinowej 2 na koło zamachowe 3 stanowiące dynamiczny zasobnik energii gromadzonej podczas mchu jałowego prasy i oddawanej podczas pracy. Koło zamachowe połączone jest z wałem 4 łożyskowanym w korpusie 5. Na wale 4 osadzony jest mimośród 6 umożliwiający skokową regulację wartości mimośrodowości. Mimośród poprzez korbowód 7 współpracuje z suwakiem prasy 8 prowadzonym w prowadnicach 9. Do suwaka prasy zamocowano kowadło górne 10. Kowadło dolne 11 zamocowano do stołu prasy 12, który jest połączony z korpusem 5. Uruchomienie prasy odbywa się poprzez włączenie zasilania i naciśnięcie pedału nożnego 13 lub jednocześnie obydwu dźwigni ręcznych 14.
Rys. 7.10. Laboratoryjne stanowisko badawcze (opis w tekście)
3.3. Wykonanie prób
Próby należy wykonać na prasie PMS50 oddzielnie dla operacji spęczania i wydłużania. Do spęczania należy użyć próbek walcowych z ołowiu w ilości 6 sztuk o wymiarach d0 = 20 mm i ho= 15, 20, 25, 30, 35 i 40 mm. Pomiaru średnicy do i wysokości ho próbek dokonać mikrometrem zewnętrznym. Wszystkie próbki należy spęczać do jednakowej wysokości h). Po odkształceniu próbek należy pomierzyć średnicę części cylindrycznej dc i wysokość hi mikrometrem zewnętrznym. Do wydłużania należy użyć próbek o przekroju kwadratowym z ołowiu w ilości 2 szt. o wymiarach a - 20 mm i długości U co najmniej 150 mm. Wymiary przekroju poprzecznego próbek zmierzyć mikrometrem zewnętrznym, a długość suwmiarką warsztatową. Następnie nanieść rysikiem wartości kolejnych pięciu posuwów p, poczynając od 10 aż do 30 mm, co 5 mą na jednej z płaszczyzn pręta (rys. 7.11). Wydłużanie należy przeprowadzić ze stałym gniotem (dla każdego posuwu jednakowy gniot). Po każdym posuwie i gniocie należy proces przerwać i dokonać pomiarów maksymalnej szerokości bi i wysokości hi za pomocą mikrometru zewnętrznego.
|g§ 7.11. Sposób przygotowania materiału do wydłużania z różnymi ogniskami odkształceń