Przez pojęcie „płyn” rozumiemy ciecz lub gaz.
Prezentowane wykłady będą się tymi ośrodkami zajmować ale pod warunkiem, że są one ciągłe, jako że przedstawiana mechanika jest częścią mechaniki ośrodków ciągłych.
Ośrodek ciągły charakteryzuje liczba Knudsena K.
Jest to następujący stosunek:
średni wymiar drogi swobodnej cząsteczki płynu charakterystyczny wymiar liniowy występujący w badanym zjawisku Ośrodek może być ciągły, gdy:
Na przykład atmosfera ziemska do 100 km wzwyż jest jeszcze ośrodkiem ciągłym. Wyżej ponad 100 km już nie jest ośrodkiem ciągłym.
Przepływ płynu jest uzależniony ściśle od geometrii miejsca, w którym się odbywa. W związku z tym zachodzi potrzeba rozpatrywania wzorów oraz praw mechaniki płynów nie tylko w prostokątnym układzie współrzędnych, ale również przynajmniej w ortogonalnych, krzywoliniowych układach współrzędnych, takich jak układ walcowy, sferyczny, stożkowy, paraboliczny, eliptyczny.
Dła przykładu przepływ czynnika smarującego w filmie olejowym w łożysku walcowym rozpatrujemy najlepiej w układzie cylindrycznym, natomiast przepływ czynnika w wzdłużnym łożysku stożkowym najwygodniej w układzie stożkowym.