IMG�75 (2)

5.5 2. Program działań

I. Należy przenieść z dokumentacji do protokołu dane dokładnościowe badanego rejestratora

2. Sprawdzenie dokładności w warunkach odniesienia Zaprotokołować warunki odniesienia temperaturę otoczenia, wilgotność względną powietrza, pozycję pracy rejestratora, zewnętrzne pole magnetyczne, wartość napięcia i częstotliwości w sieci zasilającej rejestrator, składową zmienną w napięciu probierczym stałym (mniej mz ±1%), napięcie zakłócające szeregowe i równoległe (brak zakłóceń). Następnie naleZy na wybranym podzakresie, np IV. wykonać sprawdzenie dokładności wskazań w wybranych punktach podziałki (np dla punktów (wskazów) ocyfrowanych. oznaczonych np. liczbami 0, 20, 40,    100). W czasie spraw

dzania pisak spoczywa na papierze i rejestruje, a papier nie przesuwa się Czynności wykonujemy następująco Napięcie na zaciskach badanego rejestratora zwiększamy monofonicznie (i powoli) od zera w górę i zatrzymujemy zwiększanie, gdy wskazówka rejestratora dokładnie pokiyje się z danym, sprawdzanym wskazem Wykonujemy pomiar nastawionego napięcia i protokołujemy wynik pomiaru Włączamy na chwilę przesuw papieru (rysowany jest „schodek” na linii odpowiadającej danemu wskazowi) Czynności powtarzamy dla wszystkich sprawdzanych wskazów Drugą serię pomiarów dla tych samych wskazów rejestratora wykonujemy w ten sposób, Ze zmniejszamy monofonicznie (powoli) napięcie od największego do zera (największe odpowiada wskazowi większemu niz 100). Średnia wartość wyniku pomiaru napięcia otrzymanego dla każdego wskazu przy podnoszeniu i obniżaniu napięcia jest wartością odpowiadającą danemu wskazowi na danym podzakresie Różnica pomiędzy nominalną wartością wskazania (wynikającą z podziałki i podzakresu) a wartością średnią z dwu wyników pomiaru napięcia otrzymanych dla danego wskazu jest bezwzględnym błędem podstawowym dla danego wskazu Największa wartość z serii tych błędów otrzymanych dla sprawdzanych wskazów powinna być mniejsza od błędu dopuszczalnego badanego rejestratora, błędu deklarowanego przez wytwórcę.

Ten punkt badań kończy się orzeczeniem stwierdzającym, czy przyrząd na danym podzakresie spełnia wymagania dokładności deklarowane przez wytwórcę

3.    Sprawdzenie czytelności zapisu. Zadanie wykonujemy na podstawie zarejestrowanych na papierze rejestratorowym wyników pomiaru przy najmniejszej prędkości przesuwu papieru i stałej wielkości mierzonej. Zmierzona grubość linii zapisu d, nie powinna przekraczać wartości dopuszczalnej, obliczonej w mm z zależności dj= 7j+0.2, w której c jest dopuszczalnym, podstawowym błędem rejestratora wyrażonym w mm.

4.    Sprawdzenie tłumienia ruchu organu ruchomego Ustawiane jest napięcie probiercze zapewniające odchylenie wskazówki równe ok ^z/j zakresu i przerywany jest obwód napięcia probierczego. Inne przygotowania jak w p 5. Próba polega na zarejestrowaniu drogi ruchu pisaka w funkcji czasu przy zamknięciu obwodu napięcia probierczego (podaniu skoku napięcia), gdy papier porusza się z nastawioną prędkością Rejestrator spełnia wymaganie, gdy wartość największego (pierwszego) przekroczenia stanu ustalonego jest nie większa, mZ wynosi dwukrotna wartość podstawowego błędu dopuszczalnego rejestratora.

Próba kończy się orzeczeniem, czy rejestrator spełnia czy nie dane wymaganie

S Sprawdzenie czasu przelotu Czas przelotu jest to czas, w którym organ piszący (wskazówka) pokona drogę od zerowego wskazania do wskazania odpowiadającego górnej granicy danego podzakresu. Próbę wykonujemy następująco Nastawiamy napięcie na zaciskach rejestratora, przy którym otrzymujemy wskazanie odpowiadające wskazowi 100 i prze-

rywamy obwód tego napięcia. Nastawiamy prędkość przesuwu papieru rejestratorowego, np I¹"/, (lub większą) Równocześnie (w istocie o sekundę wcześniej) włączamy przesuw papieru i zamykamy obwód napięcia probierczego. Po osiągnięciu przez pisak górnego wskazania wyłączamy przesuw papieru i odłączamy napięcie. Ze stroni ości linii narysowanej na papierze rejestratorowym i prędkości przesuwania papieru wyznaczamy czas przelotu. Należy prawidłowo wyznaczyć punkty początkowy i końcowy ruchu pisaka, pamiętając ze pisak na początku rozpędza się, a na końcu hamuje.

Badanie kończy się stwierdzeniem, czy czas przelotu jest zgodny z oczekiwaniem wynikającym z danych wytwórcy czy nie.

6. Sprawdzenie częstotliwości granicznej Na wejście badanego rejestratora doprowadza się napięcie stałe z nałożonym napięciem sinusoidalnie zmiennym o małej częstotliwości (np 0.1 częstotliwości granicznej podanej przez wytwórcę), tak żeby obraz przebiegu sinusoidalnego układał się w środku papieru rejestratorowego i wypełniał ^l/» zakresu pomiarowego Nastawiamy prędkość przesuwu papieru, tak zęby okres sinusoidy mieścił się na długości np 5 mm przy najmniejszej częstotliwości Włączamy ruch papieru i zmieniając (co jakiś czas, np. co 3 s) częstotliwość napięcia sinusoidalnego (utrzymując stałą wielkość jego amplitudy) notujemy nastawioną aktualnie częstotliwość Pomiary kończymy, gdy nastawiona częstotliwość napięcia probierczego przekroczy np (3-*-4)-krotnie wartość częstotliwości granicznej deklarowanej przez wytwórcę rejestratora. Otrzymany na papierze rejestratorowym obraz gęsto rysowanych drgań sinusoidalnych ma obwiednię, która ilustruje (w danych okolicznościach jest krzywą schodkową) charakterystykę częstotliwościową rejestratora Na podstawie otrzymanego zarejestrowanego obrazu sporządzamy wykres zmian amplitudy w funkcji częstotliwości i wyznaczamy graficznie częstotliwość graniczną. Jest to częstotliwość, przy której błąd rejestracji amplitudy nie przekracza zadanej wartości podanej przez wytwórcę

Próbę kończy się konkluzją, czy rejestrator spełnia czy nie spełnia wymagania deklarowane przez wytwórcę.

7. Wyznaczenie strefy histerezy pomiarowej (nazywanej w normie strefą meczułości) Do wyznaczenia strefy histerezy pomiarowej wykorzystuje się dane otrzymane w punkcie 2, powstałe przy sprawdzaniu dokładności w warunkach odniesienia. Miarą szerokości tej strefy jest średnia wartość różnic wyników pomiaru napięcia otrzymanych dla każdego wskazu przy podnoszeniu i obniżaniu napięcia probierczego. Wartość szerokości strefy histerezy pomiarowej nie powinna przekraczać połowy wartości błędu dopuszczalnego podstawowego deklarowanego przez wytwórcę

Próba kończy się stwierdzeniem, czy rejestrator spełnia wymaganie normy odnoszące się do szerokości strefy histerezy.

S.6. Badanie dokładności typu przetworników c/a 5.6.1. Wprowadzenie

Do wykonania ćwiczenia potrzebne jest opanowanie wiedzy zawartej w p 3 2.5 podręcznika, w szczególności przedstawionej tam analizy oraz prześledzenia zamieszczonego tam liczbowego przykładu.

W wyniku badań ma być określona dokładność przetworników c/a ośmiobitowych danego typu (AD7224KN firmy Analog Dcvices). W tym celu wykonywane są takie pomiary na próbce składającej się z 4 egzemplarzy danego wyrobu przetworników, na podstawie któ-

227