instalacje099

80

3. STEROWANIE SILNIKÓW SKOKOWYCH

silnika skokowego wykonany na

Działanie układu jest następujące. Przy sygnale „ 1 ” na wejściu B element M_x_, pracuje jako inwerter i generacja nie występuje. Po podaniu na wejście B sygnału „0” element    staje się wzmacniaczem. Gene

rator wzbudza się i generuje impulsy o okresie 1,4 RC (gdzie R jest rezystancją rezystora R_u a C pojemnością kondensatora Cj). Impulsy są doprowadzane do wejść C przerzutników D i kolejno zmieniają ich stany. Jeżeli sygnał na szynie „Rewers” jest równy zeru, to elementy M_t_₃ i Mj_₄ pracują jako wzmacniacze. Kolejny impuls wprowadza przerzutnik M₂__x w ten stan, który występował poprzednio na wyjściu odwracającym prze-rzutnika Af₂_₂, a następny impuls wprowadzi przerzutnik M₂_₂ w stan, który występował poprzednio na bezpośrednim wyjściu M₂~i>

Gdy na szynie „Rewers” pojawi się sygnał „1”, wówczas elementy M_t.₃ i    pracują jako inwertery.

Dlatego przerzutnik M₂_i zmienia swój stan na taki, który istniał przed pojawieniem się impulsu na bezpośrednim wyjściu M₂_₂, u ten z kolei zmienia swój stan na taki, który występował na wyjściu odwracającym Af₂-i. W ten sposób na wyjściach układu rozdzielania impulsów są formowane sygnały, wymagane do realizowania ruchu wirnika w obu kierunkach.

We wzmacniaczu mocy zastosowano tranzystory o dopuszczalnej wartości prądu kolektora do 1 A przy mocy rozpraszanej (w postaci ciepła na obudowie) dochodzącej do 0,8 W. Diody D_y-i-D_ą zastosowano w celu przeciwdziałania napięciu indukowanemu, powstającemu przy komutacji pasm uzwojenia silnika skokowego.

Układ jest zestrojony na częstotliwość 10 Hz. Jednak pracuje on stabilnie począwszy od częstotliwości 0,2 Hz. Przestrajanie zapewnia się przez zmianę wartości rezystancji rezystora lub pojemności kondensatora.

Inny układ sterowania czteropasmowego silnika skokowego, wykonany na obwodach scalonych, przedstawiono na rys. 3.11 — na podstawie publikacji [58; 60].

3.4.2. Sterowanie przy pracy miniskokowej

Praca miniskokowa silnika skokowego polega na realizowaniu przez silnik w granicach jednego skoku pewnej liczby (np. 100) miniskoków o wartości ok. 0,001°, co uzyskuje się dzięki doprowadzonym do uzwojeń silnika skokowego sygnałom sterującym o specjalnym kształcie [40; 51;

(> Silniki skokowe