katalog (4)

Katalog Typdwych Konstrukcji Nawierzchni -1997

4.3. WARUNKI GRUNTOWE

Podział gruntów w zależności od ich wrażliwości na działanie wody i mrozu (powstawanie wysadzin w okresie tworzenia soczewek lodowych i utrata nośności w okresie nadmiernego nawilgocenia podłoża) podano w tablicy 5. Cechy gruntu powinny być ustalone na podstawie badań laboratoryjnych właściwości wymienionych w tablicy 5. Podstawowym kryterium oceny jest zawartość drobnych cząstek gruntu, a dodatkowymi, stosowanymi w wypadkach wątpliwych: wskaźnik piaskowy i kapilarność bierna. Wskaźnik piaskowy stanowi kryterium oceny gruntów niespoistych, zwłaszcza zbliżonych do mało spoistych. Jeśli ocena na podstawie badania różnymi metodami jest rozbieżna, to decyduje wynik najmniej korzystny.

4.4. GRUPA NOŚNOŚCI PODŁOŻA

Do grupy nośności podłoża nawierzchni G1 należą grunty ocenione jako niewysadzinowe, niezależnie od warunków wodnych w podłożu i od charakterystyki korpusu drogowego. Pozostałe grupy nośności podłoża nawierzchni określa się na podstawie tablicy 6.

Dla gruntów wątpliwych i wysadzinowych grupę nośności Gi określoną według tablicy 6 należy porównać z grupą nośności Gi według tablicy 7, wyznaczoną na podstawie dodatkowego badania wskaźnika nośności CBR wg normy BN-70/8931-05, lecz po 4 dobach nasycenia wodą. Do projektowania należy przyjąć grupę niższej nośności.

Za zgodą inwestora dopuszcza się ustalenie grupy nośności podłoża dla gruntów wątpliwych i wysadzinowych na podstawie badań laboratoryjnych właściwości określających wysadzinowość wg tablicy 5.

W wypadku dużej zmienności gruntów oraz występowania w podłożu gruntów miękkoplastycznych, plastycznych, organicznych lub skał, ustalenie grupy nośności podłoża oraz konstrukcji nawierzchni wymaga indywidualnych studiów i obliczeń.

17