209
208
Dydaktyka ogólna
Uczeń
głównie odwoływać - na zmianach jakościowych. Zmiany te powstają na ogół podczas interakcji jednostki ze środowiskiem, w którym ona żyje, którego oddziaływaniu podlega i na które sama oddziałuje. Charakter owych interakcji jest przy tym różny w różnych okresach czy stadiach - Piaget posługuje się tymi terminami zamiennie - rozwojowych poczynając od okresu sensoryczno-motorycznego (0-2 lata), poprzez przedoperacyjny (2-7 lat), a kończąc na okresie operacji formalnych (powyżej 11 lat), kiedy uczeń może już myśleć w sposób hipotetyczno--dedukcyjny.
Na przechodzenie jednostki z jednych okresów rozwojowych do drugich wpływają różne czynniki, w tym:
1) dojrzewanie, a zwłaszcza rozwój centralnego układu nerwowego, mózgu, koordynacji ruchowej itd.;
2) interakcja jednostki z jej otoczeniem fizycznym, w tym obserwowanie rzeczy i zjawisk, manipulowanie nimi itp.;
3) przekaz społeczny, na który składają się różnorakie interakcje społeczne z dorosłymi i rówieśnikami, w tym interakcje werbalne, kontakt ze środkami masowej komunikacji itp.;
4) samoregulacja, to jest rozwijająca się w miarę upływu czasu zdolność do przywracania stanów równowagi w sytuacjach, kiedy ulegają one zakłóceniu.
Poniższa tabela (Dembo, 1997, s. 309) przytacza charakterystyczne właściwości wyróżnionych przez Piageta okresów rozwoju poznawczego.
Tabela 8. Charakterystyka okresów rozwoju poznawczego
Okres |
Przybliżone granice wieku |
Charakterystyka |
Sensoryczno- motoryczny |
0-2 lata |
Zaczyna naśladować, pamiętać i myśleć. Zaczyna rozumieć, że schowane przedmioty nie przestają istnieć. Przechodzi od pojedynczych reakcji odruchowych do celowej aktywności. |
Przedopera cyjny |
2-7 lat |
Stopniowy rozwój języka i zdolności do myślenia symbolicznego. Zdolność do myślenia za pomocą operacji logicznych wykonywanych tylko w jednym kierunku, np. 3x7-21, ale już nie 7x3-21. Myślenie i język są egocentryczne. |
Operacji konkretnych |
7-11 lat |
Zdolność do logicznego rozwiązywania problemów konkretnych. Rozumienie zasad stałości (opanowanie pojęcia stałości). Zdolność do klasyfikowania i szeregowania. Opanowanie pojęciaodwracalności, np.3x7 = 7x3. |
Operacji formalnych |
11-15 lat |
Zdolność do logicznego rozwiązywania problemów abstrakcyjnych. Myślenie zyskuje bardziej naukowy charakter. Zdolność do rozwiązywania złożonych problemów werbalnych i weryfikowania hipotez. |
W okresie przedoperacyjnym, który dla dydaktyki ma szczególnie dorosłe znaczenie, myślenie dziecka cechuje się: konkretnością; nieodwracalnością; tzw. centracją, czyli koncentrowaniem uwagi na jednym tylko elemencie danej rzeczy czy zjawiska; egocentryzmem; statyzmem to jest braniem pod uwagę wyłącznie istniejącego w danym momencie stanu określonej rzeczy czy zjawiska, a nie na ich ewentualnych zmianach; a także transdukcyjnością, wskutek której dziecko nie przechodzi w rozumowaniu od szczegółu do ogółu, jak w indukcji, czy też od ogółu do szczegółu, jak w dedukcji, lecz od szczegółu do szczegółu, a tym samym nie dociera do tego, co ogólne, inaczej mówiąc - dostrzega związki tam, gdzie ich w rzeczywistości nie ma.
W okresie operacji konkretnych mamy już do czynienia z początkami myślenia operacyjnego, tzn. z początkami operacji logicznych, które okazują się przydatne przy rozwiązywaniu problemów konkretnych i zarazem wiążą się z doświadczeniem osobistym dzieci. 1 tak, dodawanie liczb niemianowanych może w tym okresie sprawiać uczniowi trudności, ale mianowanych, np. dwa jabłka dodać pięć jabłek, już nie.
Najważniejszymi cechami operacji konkretnych są: addytywność, w wyniku której dwie lub więcej klas rzeczy czy zjawisk łączy się w większą grupę, np. wszyscy uczniowie plus wszystkie uczennice danej szkoły to ogól uczniów tej szkoły; łączność, dzięki której klasy rzeczy układa się w dowolnym porządku, np. 3 + 9 + 7 = 9 + 3 + 7; tożsamość, tzn. operacja pozwalająca zrozumieć, że masa czy ilość jakiejś substancji nie zmieni się np. wskutek jej przemieszczenia, jeśli czegoś nie doda się do niej lub nie odejmie.
W okresie przedoperacyjnym język dziecka staje się mniej egocentryczny, a przez to bardziej socjocentryczny, dzięki czemu stara się ono lepiej zrozumieć innych, komunikuje im swoje odczucia, a także potrafi przyjąć punkt widzenia innej osoby.
Około 11 roku życia pojawia się w rozwoju myślenia operacyjnego okres, w którym uczeń może już posługiwać się operacjami konkretnymi, o pewnych cechach formalnych, w tym rozumować w sposób hipote-tyczno-dedukcyjny, np. formułować hipotezy konkurencyjne oraz weryfikować je przed podjęciem decyzji. Uczniowie umieją też w tym okresie rozumować dedukcyjnie i abstrakcyjnie, tzn. koncentrować myślenie na rzeczach i zjawiskach bezpośrednio niedostępnych. Wtedy zaczynają również funkcjonować i rozwijać się u uczniów operacje międzyzdanio-we, których materię stanowią sądy, a ponadto potrafią już wysuwać wiele potencjalnych rozwiązań analizowanego problemu, antycypując ewentualne następstwa każdego z nich.
*
Teoria Piageta ma istotne znaczenie dla procesu kształcenia. Odnosi się to przede wszystkim do tego jej aspektu, zgodnie z którym uczeń traktowany jest jako istota aktywna. Wynika stąd, że w procesie kształcenia